ตอนที่ไม่มีชื่อ
1189 คำ
ตึกร้าง
ต๊บ!
ต๊บ!
ต๊บ!
"ใครก็ได้ช่วยด้วยค่ะ! มีใครอยู่ข้างนอกไหมคะ มีคนติดอยู่ในนี้ค่ะ ช่วยด้วยค่ะ" เสียงร้องยังคงดังก้องแต่ไม่มีใครได้ยินเลยสักคน มือทุบตีประตูไม้จนบวมแดงจากแรงกระแทก หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นสั่นรู้สึกพะวงทั้งกลัวมาก มองลอดหน้าต่างบานเล็กที่อยู่ด้านบน แสงพระอาทิตย์เริ่มลาลับขอบฟ้าใกล้มืดค่ำ
เวลาหกโมงเย็น
'ฮึกกกก~'
ผู้หญิงตัวเล็กทนอยู่ในสภาพแวดล้อมอึดอัด ถึงมีหน้าต่างก็อยู่ด้านบนสุดปีนขึ้นไม่ไหว ภายในห้องเป็นตู้ชั้นวางหนังสือเก่าที่พังไม่ได้ใช้ อังศุมาลินนั่งคุกเข่าร้องไห้อย่างสิ้นหวัง
แกร๊ก
เสียงลูกบิดประตูเริ่มมีความเคลื่อนไหว ตัวเล็กกระเด้งตัวลุกขึ้นยืนรีบวิ่งไป เมื่อเปิดประตูออกปรากฏว่าเป็นชายหนุ่มที่คุ้นหน้าค่าตา
"ตามหาตั้งนาน แม่งกว่าจะเจอ! มาอยู่ในตึกหวงห้ามทำไมวะเนี่ย"
"พี่...."
ผู้ชายหน้าตาดีที่ยียวนกวนประสาทก็คือฉลามที่ยืนคิ้วขมวดหายใจหอบเหนื่อย เพราะวิ่งตามหาทุกซอกทุกมุมจนคิดได้ถึงตึกเก่า
เขาคือคนที่เธอคิดจะขอความช่วยเหลือเป็นคนสุดท้ายบนโลกนี้ แต่ตอนนี้กลับมายืนต่อหน้า
ซ่าาา
ท้องฟ้ามืดมิดเพราะพายุพัดเข้า ทั้งคู่วิ่งไปยังลานจอดรถโดยที่เปียกโชก หลังจากก้าวเข้ารถหรูฉลามก็รีบหยิบผ้าผืนเล็กที่อยู่ในเก๊ะยื่นให้ เพื่อให้เช็ดใบหน้าที่ชุ่มเปียกฝน
"โคตรซวย! ไม่น่าอยู่ช่วยตามหาเลย สภาพนี้จะกลับยังไงเนี่ย" ฉลามบ่น
"พี่เรียนที่นี่ด้วยหรือคะ" อังอังถาม
"ฉันต้องแปลกใจมากกว่าที่ผู้หญิงทำงานกลางคืนดูฐานะยากจนมาเข้าเรียนที่เอกชน"
"หนูได้รับทุนเรียนฟรีค่ะ"
"เหอะ พวกนักเรียนทุนนี่เอง"
"พี่รู้ได้ไงคะว่าหนูติดอยู่ที่นั่น?"
"ก็เพื่อนเธอวิ่งไปทั่วมหาวิทยาลัย ยื่นรูปให้ทุกคนช่วยกันตามหา แล้วเธอไปทำห่าอะไรที่ตึกนั่น อาจารย์สั่งปิดตั้งหลายปีแล้ว"
อังศุมาลินคิดได้ รีบยืมโทรศัพท์ฉลามเพื่อโทรบอกกับหยาดฝนเพื่อนสนิทว่าตัวเองปลอดภัยไม่ต้องห่วง สักพักก็คงจะกลับถึงบ้าน
คอนโดมิเนียมจรัญฯ
คอนโดหรูหราภายในห้องตกแต่งไปด้วยสีขาวสลับดำเรียกว่าโทนทันสมัย นี่คือห้องของฉลามลูกชายนักธุรกิจชื่อดัง มาถึงสาวน้อยมองซ้ายขวา "ทำไมมาที่ห้องพี่คะ..หนูจะกลับบ้าน"
"เพราะคอนโดฉันมันใกล้มหาวิทยาลัย ไปส่งเธอที่บ้านตอนพายุลงห่าใหญ่มีหวังตายห่าคู่"
"แต่..."
"กลัวเหรอ ฉันไม่น่ากลัวสักหน่อย"
"พี่นั่นแหละที่น่ากลัวที่สุด"
ย้อนกลับไปนึกถึงวันแรกที่พบเจอกัน แกล้งเป็นคนตาบอดเพื่อดูเธอโป๊เปลือยแบบนั้น
ยังจะบอกว่าตัวเองไม่น่ากลัวอีก
"ฉันช่วยชีวิตเธอไว้ ขอบคุณสักคำก็ไม่มี ถ้าฉันไม่เอะใจเดินไปที่ตึกนั่น เธออาจจะตายเพราะไม่มีใครพบเจอ งั้นฉันขอทวงบุญคุณเลยนะ" ฉลามยิ้มเจ้าเล่ห์ "ขอดูดนมข้างละสองที"
"พี่จะบ้าหรือไง!!" อังอังตาขวาง
"ได้..ฉันจะถือว่าเธอมันอกตัญญู ชีวิตเธอทั้งชีวิตเลยนะที่ฉันช่วยเอาไว้"
"ไอ้คนบ้าาา"
เสียงสบถไม่พอใจ แต่ไม่ทำให้ชายหนุ่มลดละความพยายาม เขายังคงจ้องมองเรือนร่างผิวขาวผ่องที่เสื้อผ้าเปียกจนเห็นสรีระรูปร่าง
พรึ่บ
"รีบทำหนูจะได้รีบกลับ!" เป็นครั้งแรกที่สาวน้อยยอมให้ผู้ชายล่วงล้ำ เพราะไม่อยากติดหนี้บุญคุณใคร โดยเฉพาะชายหนุ่มอย่างฉลาม
หมับ!
"อ๊ะ~" แรงบีบจากมือที่เข้ามาคว้าจับ ทำให้ตัวเล็กร้องเจ็บ "แรงไปหรือเปล่าคะ"
"ของจริงแม่งโคตรดี สู้มือสุดๆ"
"พี่บอกว่าแค่ขอดูด ไม่ได้จับบีบ"
"ก็ก่อนจะดูดมันก็ต้องบีบไงถึงได้อารมณ์"
ใบหน้าหล่อยังคงเจ้าเล่ห์ สายตาเฉี่ยวแหลมอย่างกับเหยี่ยวเตรียมโฉบเหยื่อ เสื้อนักศึกษาสีขาวถูกปลดกระดุมออกทุกเม็ด เหลือเพียงชุดชั้นในสีชมพูหวานที่เปียกชุ่มแฉะ
แคว่ก
เขาทำทุกอย่างอย่างชำนาญ กระชากเสื้อในลงจนสองเต้าอวบอึ๋มกระเด้งเกยขอบบรา เม็ดนมสีชมพูแหลมสะดุดตา ปลุกอารมณ์ชายให้กระหายความเร่าร้อนทันที
'อื้ออออ~'
ทำไมเขามูมมาม พุ่งตะปบริมฝีปากครอบครองรวดเร็ว ดุนปลายลิ้นหมุนวนเม็ดนมจนกระเด้งสะบัด ส่วนมือก็ขยำราวนมบีบเฟ้น ฉลามเปรยตามองปฏิกิริยาอีกฝ่าย รับรู้ถึงอารมณ์ร่วมที่เพิ่มมากขึ้น "อย่าทำหน้าร่านสิ น้ำฉันแม่งเยิ้มหัวเอ็นหมดแล้ว เดี๋ยวก็จับยัดใส่ปากให้ดูดซะหรอก โคตรเสี้ยนรูเลยตอนนี้"
"น..ไหนบอกสองที นี่พี่ดูดแรงหลายรอบแล้วนะคะ!" อังศุมาลินท้วงติงยืนอย่างไม่นิ่ง เพราะความรู้สึกบางอย่างพลุ่งพล่าน อาจเพราะไม่เคยสัมผัสถึงความวาบหวาม มันรู้สึกเสียววูบวาบ
ผละ
"นี่เพิ่งดูดครั้งแรก เพราะหลังจากที่ฉันพุ่งปากไปที่เต้านมเธอ ยังไม่ได้ผละริมฝีปากออก นั่นแปลว่าเพิ่งได้แค่ครั้งเดียว" สายตาของเขาส่อแววความต้องการ รอยยิ้มร้ายกาจหล่อเหลาสะเทือนจิตใจไม่น้อย เพราะความไร้เดียงสาจึงทำให้เสียเปรียบอย่างง่ายดาย
"พี่จะดูดจนมันหลุดติดปากออกมาเลยหรือไง!" อังอังบ่นพร้อมกับร่างกายที่สั่นระริก
"เสียวก็พูดว่าเสียวดิ" ฉลามจ้อง
"มะ ไม่ใช่สักหน่อย"
"ไม่ใช่แล้วดิ้นทำไม แค่ดูดแล้วเล่นลิ้นเอง นี่แค่นมนะ..ถ้าให้ดูดอย่างอื่น เสียวกว่านี้แน่"
เกิดมาไม่เคยพบไม่เคยเจอ หน้าตาก็ดีแต่ลามกเกินจะทนไหว ตัวเล็กรีบเบือนหน้าหลบเม้มริมฝีปากเอาไว้ ปล่อยให้เขาตวัดปลายลิ้นเลียจนน้ำลายเคลือบเขรอะผสมน้ำฝนที่เปียกอยู่ก่อนหน้า มูมมามยิ่งกว่าเด็กหิวนมแม่เสียอีก!
"ทำไงดีมันแข็งโป๊กเลย" เขายืนตรงเลียรอบมุมปาก พร้อมส่งสายตาออดอ้อนอย่างประหลาด "ขอเอาได้ไหม? แล้วจะให้ทุกอย่าง..เงิน กระเป๋าแบรนด์เนม หรืออะไรที่อยากได้ก็ว่ามา แค่เสนอราคาที่มันคุ้มค่าฉันยินดีจ่าย"
"ถ้าหนูให้พี่เอา ขอแค่อย่างเดียว"
"ได้สิว่ามาเลย"
"เอาเสร็จช่วยเปิดประตูระเบียง แล้วกระโดดลงไปทันทีเลยนะคะ"
"นี่เธอไล่ฉันไปตายเหรอ?!"
"ใช่ค่ะ"
จากอารมณ์หื่นกระหายกลายเป็นรู้สึกร้อนเลือดขึ้นหน้า ไม่เคยถูกปฏิเสธและไม่เคยถูกด่า นี่เป็นประสบการณ์ครั้งแรกของชายหนุ่มที่มีความเพียบพร้อมทุกอย่างอย่างฉลาม
คนตัวสูงเดินเข้ามาโน้มใบหน้าลง จมูกโด่งแทบจะแนบชิดพวงแก้มสีชมพูหวาน เสียงพูดกระซิบกระซาบ "เมื่อไหร่ที่ได้เอาฉันจะกดหัวเอ็นให้ลึกที่สุด แล้วปล่อยอสุจิจนท่วมมดลูกเธอให้เข็ด ปากดีไปเถอะ หึ"
- ผู้เขียน
