ฉันขยับเข้าไปหาเฮียไคเพื่อจะพาตัวเข้าไปอยู่ใต้วงแขนของเขาจะได้หิ้วปีกพาเข้าบ้านได้ง่ายๆ แต่ให้ตายเถอะ เฮียไคกลับเดินโซซัดโซเซหนีฉันซะงั้น
ไอ้ผัวบ้านี้ เมาแล้วเป็นแบบนี้เหรอ ดื้อมาก
"ไม่เอา~ ม่ายปายกับยัยคนจายร้าย
"เฮียไค! แพรชักจะเหนื่อยกับพี่เกินไปแล้วนะ หยุดดื้อก่อนได้ไหม!"
"งื้ออออ ดุง่า ทำไมคนสวยของเฮียดุอย่างนี้เนี่ย!" พอโดนฉันดุเข้าหน่อย จากที่เดินหนีเมื่อกี้ก็เดินกลับมาหาฉันอีกครั้ง ก่อนจะตบมือเข้ากับแก้มทั้งสองข้างของฉันจากนั้นก็บี้แก้มของฉันเข้ากันจนหน้ายู่ปากยื่นไปหมด "งุ้ย ใครคับเนี่ย น่ารักจัง อึกอึก" ชมไว้แค่นั้นเฮียแกก็เดินโซซัดโซเซไปนั่งบนแคร่ไม้ไผ่ต่อ กำลังจะทิ้งตัวนอนแต่ฉันวิ่งไปดึงแขนห้ามไว้ก่อน
เพราะถ้าทิ้งตัวนอนไปแล้ว ฉันฉุดเฮียไคขึ้นมานั่งไม่ไหวแน่ๆ ตัวใหญ่อย่างกับยักษ์ขนาดนี้ไม่ใช่ง่ายๆ ที่คนตัวเล็กแบบฉันจะฉุดขึ้นมาได้
"อย่าเพิ่งนอนตรงนี้ค่ะ เฮียต้องเข้าไปนอนในบ
