เมื่อรถเคลื่อนมาจอดที่ลานหน้าบ้าน ม่านมุกก็ก้าวลงจากรถ รณนดับเครื่องยนต์ก้าวลงตามไปทันที “มุกบอกป้ามีให้ขึ้นมาพบฉันด้วยนะ”
เมื่อเห็นม่านมุกจะเดินกลับเรือนชายหนุ่มจึงเดินไปดึงแขนเอาไว้ และออกคำสั่งด้วยความเคยชิน และด้วยความขัดเขินม่านมุกจึงไม่ตอบได้แต่พยักหน้ารับ
“ยังไม่เลิกเขินอีกหรือ แค่ถูกจูบสามเวลาหลังอาหารเท่านั้นเอง...”
ชายหนุ่มแซวเมื่อเห็นแก้มสาวแดงก่ำ กำลังจะก้มลงจูบอีกครั้งเพราะห้ามใจไม่ไหว แต่เสียงแหลมแสบแก้วหูของเชอรี่ก็ดังขึ้นก่อน
“พี่ณนขา...กลับมาแล้วหรือคะ”
ม่านมุกรีบถอยออกห่างอย่างรวดเร็ว ขณะที่รณนหันกลับไปมอง ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย เชอรี่เห็นท่าทางของชายหนุ่มแล้วก็แทบจะทนสกัดกั้นอารมณ์ไว้ไม่ได้ แต่เพื่องานใหญ่หล่อนต้องนิ่ง
“มีอะไรกับผมหรือเชอรี่...”
เชอรี่รีบเดินเข้ามากอดแขนของรณน ชายหนุ่มพยายามแกะออกแต่ไม่ยักหลุดแฮะ จึงต้องหันไปมองหน้าของม่านมุกอย่างขอ
