เมื่อรณนขับรถมาถึงคอนโดในเมืองหลวงที่เขาซื้อไว้เป็นที่พักยามที่ต้องมาทำธุระที่กรุงเทพฯ หลาย ๆ วัน ม่านมุกก็ถูกลากถูลู่ถูกังขึ้นมาจนถึงห้องของเขา และเมื่อเปิดประตูได้ ร่างของม่านมุกถูกจับโยนลงบนเตียงอย่างไร้ความปรานี
หญิงสาวถอยหลังกรูดไปจนแผ่นหลังชิดขอบเตียงด้วยความหวาดกลัว พยายามจะอธิบาย แต่อีกฝ่ายไม่ยอมรับฟังสักนิด
“คุณณนคะ คุณณนจะทำอย่างนี้กับมุกไม่ได้นะ มุกไม่ผิดอะไร มุกอธิบายได้...”
รณนแสยะยิ้ม ย่างสามขุมเข้ามาหาช้า ๆ “เก็บคำพูดของเธอไว้ไปอธิบายกับที่รักของเธอเถอะ ตอนนี้ปรนเปรอฉันก่อนดีกว่า...”
สาวน้อยส่ายหน้าทั้งน้ำตา ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ตัวเองหลงรักจะกลายเป็นซาตานไปได้ ทำไมเขาไม่ฟังหล่อนบ้างเลยนะ ทำไมเขาถึงเชื่อว่าหล่อนเลวได้ถึงขนาดนั้น
หรือว่าเขาไม่ได้รักหล่อนเหมือนกับที่พูดออกมา... คงจะใช่... เขาคงแค่อยากจะทำให้หล่อนตายใจกับท่าทางสุภาพของเขาเพียงเท่านั้น และตอนนี้ก็เผยธาตุแท
