แพรวดาวชักสีหน้าไม่พอใจที่รามิลพูดไม่ดีด้วย “นี่พี่รามไม่สงสัยบ้างเลยหรือคะ ว่าทำไมยายพราวถึงชอบมาขลุกอยู่ในสวน รักต้นไม้หรือรักคนกันแน่...”
“หยุดใส่ร้ายหนูพราวสักทีเถอะคุณแพรว ทำเป็นนางร้ายในละครไปได้” ป้าอ่อนที่ยืนอยู่ด้านหลังค้านขึ้นเสียงดัง ไม่พอใจอย่างมากที่แพรวดาวใส่ร้ายพราวฟ้าแบบนี้
“นั่นสิคะ พราวไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย มุกรู้จักพราวดี” ม่านมุกผสมโรงช่วยแก้ต่างให้พราวฟ้าอีกคน
แพรวดาวตวัดตามองด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะหันไปพูดกับรามิลต่อ
“ถ้าไม่เชื่อพี่รามก็เปิดเข้าไปสิคะ”
ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่กลับก้าวขึ้นบันไดเพื่อจะตรงไปที่หน้าห้องพักที่แพรวดาวบอกว่าเป็นของบุญเชิด
“เปิดสิคะ เปิดเลย”
แพรวดาวเร่งเร้า ด้วยรอยยิ้มมาดร้าย ป้าอ่อนกับม่านมุกรีบวิ่งตามขึ้น
มือหนาใหญ่สีแทนของรามิลยกขึ้นกำลังจะเอื้อมจับลูกบิดประตูห้องพักตรงหน้า แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อประตูห้องนั้นถูกเปิ
