เมื่อสายัณห์มาเยือนเร็ว เนื่องด้วยเข้าสู่เหมันต์ฤดู อวี้เฟิ่งก้าวเดินออกจากโรงครัว เพื่อจัดแจงดูอาหารที่นำไปให้คณะราชทูตจากแดนไกล หลังจากนั้นนางจึงเดินเข้ามาในห้องนางระบำ นางระบำร่ายรำ ต่างให้ความเคารพแก่นาง เพราะอวี้เฟิ่งเป็นสตรีที่ใกล้ชิดต้าหวางมากที่สุด นางระบำคนหนึ่งมีสีหน้าที่สู้ดี อีกทั้งยังไม่สวมชุดการแสดง อวี้เฟิ่งจึงไถ่ถาม
“หลิวเซียง เหตุใดถึงไม่สวมชุดร่ายรำ เจ้าเป็นตัวสำคัญไม่ใช่หรือ”
“ไป๋กูเหนียง นางคงร่ายรำไม่ได้ เพราะนางกินของผิดสำแดง จึงทำให้ปวดท้องเจ้าค่ะ”
“แล้วใครจะแสดงแทนเจ้าเล่า” อวี้เฟิ่งเอ่ยถาม ทว่าเสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้นางต้องหันไปหาต้นเสียง
“อวี้เฟิ่งเจ้าขึ้นแทนนางเถิด” มหาขันทีหย่งเยี่ยเอ่ยขึ้น อวี้เฟิ่งจึงเอ่ยขึ้นเช่นกัน
“กงกง ข้าทำไม่ได้”
“มีอะไรที่เจ้าทำไม่ได้บ้างเล่า อีกทั้งเจ้าก็มาดูพวกนางซ้อมทุกวัน เจ้าขึ้นแทนนางไปก่อน นี่ก็ใกล้เวลาแล้ว รีบไปเปลี่ยนชุดเถิ
