ตกเย็นตติยาภาทำเนียนเข้ามานอนที่ห้องกับน้องสาว ห้องนี้เป็นห้องใหญ่ที่เมื่อก่อนพวกเธอสามพี่น้องและพี่กิดาการลูกพี่ลูกน้องนอนรวมกัน เมื่อโตขึ้นต่างคนต่างแยกห้องกันไปโดยยกห้องนี้ให้เป็นห้องของน้องเล็กอย่างตติยาภร แต่ก็ยังใช้เป็นที่สุมหัวรวมตัวกันอยู่เสมอยามที่กลับมาพบกัน...
น้องสาวของเธออ่านหนังสืออยู่เนื่องจากเป็นช่วงใกล้สอบปลายภาคของภาคการศึกษาแรก เธอจึงเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำเงียบๆ ไม่รบกวนน้อง...
หญิงสาวอาบน้ำอยู่นาน ขัดสีฉวีวรรณตนเองจนผิวแทบเปื่อย ซ้ำตอนอาบยังคิดโน่นคิดนี่เรื่อยเปื่อยจนกินเวลานาน... เธอใส่ชุดนอนเรียบร้อยเดินออกจากห้องน้ำมาตั้งใจว่าวันนี้จะนอนให้เต็มอิ่มเพื่อตื่นขึ้นมาทำงาน
หากแต่เมื่อเห็นคนที่นั่งเอนหลังพิงหัวเตียงอ่านหนังสืออยู่เธอก็ชะงัก ดวงตาเบิกกว้างขึ้นมา...
“คิดว่าจะหนีพ้นเหรอ” เขาพูดเบาๆ หากเป็นน้ำเสียงของผู้ชนะ ก่อนจะยิ้มให้เธอแววตาของเขานั้นแค่มองอยู่ก็ขนลุก
