ใต้ปีกมังกร

ครั้งแรกของเธอNC+

ร่างบางสะดุ้งเฮือก จิกมือกับผ้าปูที่นอนแน่น เหมือนมีมวลสารบางอย่างไหลวนเวียนอยู่ในช่องท้อง ก่อตัวขดเป็นเกลียว จนเธอต้องเกร็งหน้าท้องไว้ หอบหายใจถี่กระชั้น เมื่อเบญจมินจุมพิตหนักๆ วนรอบสะดือสวย พรมจูบลงมายังต้นขาเรียวงามที่หนีบเข้าหากัน

คนมากประสบการณ์แทรกตัวกลางหว่างขา เรียวขายาวถูกแยกออกกว้าง ทว่าหญิงสาวกลับใช้มือปกปิดดอกไม้อย่างเอียงอาย แต่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเบญจมิน

“เอามือออกเด็กดี บอกแล้วไงว่าอย่าดื้อ” เอ่ยสั่งเสียงกระเส่า จับมือบางออกให้พ้นทาง เพื่อเชยชมดอกไม้งาม

สวย นี่คือคำแรกที่ผุดเข้ามาในสมอง มองความสวยงามเบื้องหน้าด้วยใจเต้นแรงไม่แพ้กัน ผกางามสีชมพูสวย ไร้ร่องรอยความบอบช้ำ เกสรเล็กแย้มกลีบดอกออกมาทักทาย ดอกไม้งามเชื่อมฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน ส่งกลิ่นหอมยั่วยวนใจ

“จะทำอะไรก็ทำเถอะค่ะ ฉะ ฉันมีเวลาไม่มาก” พริมาทนต่อสายตาหื่นกระหาย ที่จดจ้องอยู่ที่ของสงวนเธอไม่วางตาก็กลั้นใจพูดออกมา

เบญจมินเมื่อได้ยินประโยคของพริมา ก็อารมณ์เสียขึ้นมาครามครัน พลางคิดไปว่าที่หญิงสาวพูดออกมาแบบนี้ คงเพราะนัดผู้ชายคนอื่นเอาไว้

“ทำไม? นัดแขกอีกคนไว้หรือไง” คนถูกกล่าวหาชักสีหน้าใส่ กัดริมฝีปากเพื่อข่มอารมณ์โมโหไม่พอใจของตัวเองเอาไว้

นี่ถ้าไม่ติดว่าเธอจำเป็นต้องใช้เงิน เธอคงตบหน้าผู้ชายคนนี้ และวิ่งออกไปจากความน่าสมเพชนี้ให้รู้แล้วรู้รอด

“นั่นมันเรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับคุณ”

“ตอนนี้ไม่เกี่ยว แต่อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าเกี่ยวกับฉันเต็มๆ เลยล่ะ หึ! เอาเป็นว่าฉันจะทำเวลาให้แล้วกัน แต่มันก็ขึ้นอยู่กับเธอด้วยนะ ถ้าเธอให้ความร่วมมือก็เสร็จเร็ว แต่ถ้าเธอเล่นตัวก็เสร็จช้า”

“จะทำอะไรก็ทำเถอะค่ะ อย่าพูดนักเลย ฉันจะได้ออกไปจากห้องนี้สักที” เบญจมินหัวเสียมากขึ้น

ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน กล้าพูดกับเขาแบบนี้เลยสักคน มีแต่อยากจะร่วมรักกับเขาจนตัวสั่น อยากอยู่กับเขาทั้งวันทั้งคืน ในเมื่อเธอรีบขนาดนี้เขาก็จะสนองให้เธอเอง

“ได้! ถ้าเธอรีบขนาดนั้น ฉันก็จะไม่เล้าโลมเธอให้เสียเวลาหรอกนะ” พูดจบเบญจมินก็หยิบถุงยางที่วางอยู่บนหัวเตียงมาสวมใส่ จับขาเรียวทั้งสองข้างของอ้าออกกว้าง

หัวใจของพริมาเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ จนแทบจะทะลุออกมาด้านนอก ทว่ารู้สึกวาบหวามแปลกๆ เมื่อที่ถูกแก่นกายเสียดสีอยู่ตรงนั้น

แต่เพียงไม่นานความวาบหวามที่เกิดขึ้น ก็พลันหายไปในพริบตา เมื่อแก่นกายที่เสียดสีขึ้นลงในตอนแรก สอดแทรกเข้ามาในร่างกายของเธอแบบไม่ออมแรงเลยสักนิด

“กรี๊ด! อือ...จะ เจ็บ เอาออกไปก่อนได้ไหม ฉันเจ็บ” มือทั้งสองข้างยันหน้าท้องแกร่งของชายหนุ่ม ไม่ให้ขยับเข้ามาอีก

ใบหน้าสวยเหยเกด้วยความเจ็บที่กลางกายสาว เหมือนมันกำลังจะฉีกออกจากกันอย่างไรอย่างนั้น ดวงตาคู่สวยเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา ก่อนจะปล่อยให้มันไหลออกมา

เบญจมินมองแก่นกายที่เข้าไปในร่างกายของหญิงสาวได้เพียงครึ่ง ก็ถึงกับขบกรามแน่น มองใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาก็สงสาร

อีกทั้งในใจลึกๆ ก็รู้สึกผิด ที่ตัวเองใจร้อนแทงพรวดพราดเข้าไป โดยที่ไม่ได้เล้าโลมเธอเสียก่อน แต่จะให้เขาหยุดตอนนี้ก็คงไม่ได้

ร่างสูงโน้มตัวลงจูบซับน้ำตาให้คนใต้ร่างอย่างอ่อนโยน ความรู้สึกดีคล้ายกับภูมิใจกระแทกเข้าที่อกอย่างจัง ที่ได้เป็นคนแรกของผู้หญิงคนนี้

“ขอโทษ” เอ่ยชิดริมฝีปากอิ่มด้วยน้ำเสียงทุ้มน่าฟัง ก่อนจะบรรจงจูบลงไปที่เรียวปากอิ่มอีกครั้ง เป็นการปลอบขวัญ และเบี่ยงเบนความเจ็บปวดของหญิงสาว ฝ่ามือหนาลูบไล้อกอวบบีบเคล้น เพื่อให้หญิงสาวได้คลายความเจ็บเร็วขึ้น

เพียงไม่นาน ทั้งสองก็สอดประสานรวมกันเป็นหนึ่งเดียวแนบแน่น เมื่อเอวสอบเริ่มขยับจังหวะให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ มือหนาก็ทำหน้าที่เคล้นคลึงความอวบอิ่มตลอดเวลา นำพาเสียงครางของหญิงสาวผสมกับเสียงหยาบโลนของเนื้อ ที่กระทบกันถี่ระรัว

ความเสียวแผ่กระจายไปทั่วร่างของคนทั้งสอง เลือดลมสูบฉีดจนร่างขาวเนียนแดงระเรื่อ แก้มเนียนใสแดงปลั่ง ใบหน้างามชื้นเหงื่อที่ผุดขึ้นมา

“อืม...อะ...” ยิ่งได้ยินเสียงร้องคราง เบญจมินก็ยิ่งได้ใจ เอวสอบขยับเข้าใส่ไม่ยั้ง เมื่อช่องทางรักของหญิงสาวช่างคับแน่น และบีบรัดดีเหลือเกิน จนทำให้ชายหนุ่มติดใจ อยากเสพสมความคับแน่นแบบนี้ไปนานๆ

สบสายตาหวานฉ่ำ ที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของหญิงสาว ก็ใจเต้นระส่ำ เหมือนมีแรงดึงดูด ให้เบญจมินอยากร่วมรักกับเธอไปตลอด

โดยเฉพาะเสียงร้องคราง ที่ดังขึ้นด้วยความสุขสม ยิ่งเป็นแรงกระตุ้นให้ชายหนุ่มมีแรงฮึกเหิม เกิดความคิดบ้าๆ ว่าอยากให้เสียงหวานนี้ ร้องครางชื่อตัวเองออกมา

ร่างบางบิดเร่ายกสะโพกร่อนรับ ยามแก่นกายจ้วงแทงเข้าใส่ด้วยความเร่าร้อนไม่ต่างกัน ร่างกายทุกส่วนตอบสนองชายหนุ่ม อย่างลงตัวเข้าขาในทุกจังหวะ ความเสน่หาพิศวาสเข้าครอบงำ ลืมสิ้นทุกสิ่งอย่าง ไม่ว่าชายหนุ่มจะทำอะไร พริมาก็ตอบสนองไปจนหมดสิ้น

“ซี้ด อืม สะ...เสียว...คุณ...”

“มังกร เรียกฉันว่ามังกร” เบญจมินพูดเสียงกระเส่า ไม่รู้เพราะอะไร ถึงอยากได้ยินผู้หญิงคนนี้ครางเรียกชื่อ ทั้งที่ไม่เคยยอมให้ผู้หญิงหน้าไหนเรียกเลยสักคน

“มังกร...ฉัน...พิมพ์... พิมพ์เสียว... อ่า...จะไม่ไหว” พริมาส่ายหน้าไปมา ผมยาวสลวยกระจายเต็มหมอน

เบญจมินลอบยิ้มอย่างพอใจ อีกทั้งหัวใจยังชุ่มชื่นรู้สึกดีขึ้นมา ที่ได้ยินเสียงหวานครางชื่อตัวเองและการแทนตัวเองของหญิงสาว

“อืม...แน่นดีเหลือเกินพิมพ์...อืม” ครางต่ำในลำคอ ตอบกลับมาเสียงแหบพร่า ขยับเอวสอบเข้าออกรัวเร็วดั่งพายุร้ายที่ถาโถมเข้าฝั่ง พร้อมทำลายล้างทุกอย่างให้พังเป็นหน้ากลอง

“มะ...มังกร...พิมพ์...มะ...ไม่ไหวแล้ว” ไม่ใช่แค่พริมาที่จะไม่ไหว เบญจมินก็จะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

เพราะช่องทางรักของหญิงสาว บีบรัดแก่นกายแน่น จนแทบถึงฝั่งฝันหลายครั้งหลายครา แต่ยังดีที่ชั่วโมงบินเขาสูง จึงมีเทคนิคที่จะพาหญิงสาวไปถึงสวรรค์ให้ได้เสียก่อน

“ไม่ไหวก็เสร็จเลย อืม” จบประโยค เอวสอบก็ระรัวกระแทกเข้าร่างบางจนโยกโย้ไปมา พริมาร้องครางออกมาอย่างรัญจวนใจไม่ขาดสาย

เสียงเนื้อดังกระทบกัน พร้อมทั้งเสียงร้องครางด้วยความสุขของคนทั้งคู่ดังไปทั่วห้อง พริมาแทบจะทัดทานต่อความรัญจวนไม่ไหวอีกต่อไป

เมื่อชายหนุ่มกระแทกแก่นกายเข้าใส่อย่างไร้ความปรานี แต่กลับทำให้เธอเสียวซ่านมีความสุข จนทะลักล้นออกมาในที่สุด

“อืม...มังกร...พิมพ์...จะเสร็จแล้ว... กรี๊ด” พริมากรีดร้องออกมาด้วยความสุขสม ร่างบางเกร็งกระตุกถี่กระชั้น ซบหน้าลงกับหมอนร้องครางออกมาด้วยความเสียว เมื่อเบญจมินพาเธอถึงฝั่งฝันได้สำเร็จ

เมื่อส่งอีกคนไปถึงฝั่งฝันเรียบร้อย เบญจมินก็เร่งจังหวะเข้าใส่ร่องสวาท ที่มีน้ำหวานไหลออกมาด้วยความเร็ว ดุดัน เพราะเริ่มจะทนต่อแรงตอดรัดจากภายในไม่ไหวเช่นกัน

แม้ใจจริงยังไม่อยากให้ความสุขในครั้งนี้จบลงก็ตาม อยากตักตวงความหอมหวาน ความสดใหม่ไปนานๆ แต่ก็เป็นไปไม่ได้

“อืม” เบญจมินเงยหน้าครางต่ำในลำคอ พาตัวเองขึ้นไปแตะสวรรค์ได้สำเร็จ หลับตาพริ้มด้วยความสุขอย่างที่ไม่เคยได้รับแบบนี้มาก่อน ทิ้งตัวลงซบใบหน้ากับแผ่นหลังเนียนด้วยความเหนื่อยหอบ