การประชุมที่แสนยาวนานจบลงในช่วงเย็น กว่าเราจะกินข้าวและกลับมาที่คอนโดก็ปาไปเกือบสองทุ่มแล้ว
“เรานอนห้องเดียวกันเหรอคะ”
ฉันถามหลังจากที่เดินเข้ามาในห้อง และพบว่ามีกระเป๋าของตัวเองและของเสี่ยวางอยู่ด้วยกัน
“ทำไม ไม่อยากนอนกับฉันเหรอ”
เขาถามเสียงราบเรียบ ทว่ากลับมีน้ำเสียงที่จริงจัง แววตาดุดันฉายออกมาตั้งแต่ออกจากห้องประชุม และตอนนี้ยังคงไว้แบบนั้นจนฉันรู้สึกประหม่า ปั้นหน้าไม่ถูก
“เปล่าค่ะ ดาวแค่นึกว่าเสี่ยอยากได้ความเป็นส่วนตัว”
“ไปอาบน้ำได้แล้ว”
คนร่างสูงถอดเสื้อสูทสีดำด้านนอกออกเพื่อนำไปวางบนเก้าอี้ จากนั้นก็เดินไปหยิบเหล้าออกมาเทใส่แก้วจนเกือบครึ่ง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเครียดและกดดัน ฉันไม่อยากทำให้เขาหงุดหงิดจึงรีบถือผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกาย ระหว่างอาบน้ำก็คิดอะไรไปเพลิน ๆ แต่ก็ต้องมาสะดุ้งตอนที่มีเสียงเคาะหน้าห้องน้ำ
ฉันรีบวางมือจากการถูฟอกสบู่ที่ตัวแล้วเดินไป
