ตอนที่ 6 ระลึกความหลัง | NC18+ 🔞🔞
2149 คำ
ตอนที่ 6
ระลึกความหลัง | NC18+ ??
และเหมือนว่าจะไม่ได้มีแค่ม่านฟ้าที่รู้สึกอยากลิ้มลองริมฝีปากของเขา ฝั่งด้านปิติภัทรเองก็ไม่น้อยไปกว่ากัน หน้าเขาโน้มใบหน้าของตนเองเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น สายตาของทั้งสองประสานกันด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ก่อนที่เขานั้นจะหลุบมองริมฝีปากของเธออีกครั้ง "อื้อ" ริมฝีปากหนาประกบจูบลงบนริมฝีปากของเลขาสาวแสนสวยของตัวเองเนิบช้า ก่อนจะเพิ่มความรุนแรงขึ้นตามอารมณ์อย่างคนที่หิวกระหาย
“ม่านฟ้า.. ริมฝีปากเธอนี่หวานไม่เปลี่ยนเลยจริง ๆ”
“พี่เธียร~ อื้อ~”
รถตู้สีดำคันใหญ่แล่นไปตามท้องถนนอย่างรีบร้อน แต่มันกลับไม่ได้ทำให้ชายหญิงที่โดยสารอยู่ด้านในนั้นรู้สึกตัวเลยสักนิด ร่างบอบบางในชุดทำงานของเลขาสาวสวยกำลังนั่งคร่อมกายแกร่งของเขาเอาไว้อย่างยั่วยวน
ริมฝีปากบางสีแดงสดขยับขบเม้มไปตามริมฝีปากเขาอย่างคนที่เดินเกม สองมือของเธอดึงทึ้งเส้นผมของผู้ชายด้านล่างอย่างมันมือ
“อืม~”
เสียงครางกระเส่าดังออกมาจากของผู้ชายเบื้องล่างเป็นระยะ ทำให้อารมณ์ที่เก็บซ่อนภายในกายของทั้งสองนั้นกระเจิดกระเจิงยากที่จะเก็บกลับมาได้
ทันทีที่รถตู้คันนี้จอดสนิทปิติภัทรไม่รอช้ารีบอุ้มร่างบอบบางของม่านฟ้าพาขึ้นไปยังคอนโดของเขาอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาในห้องความเย็นของเครื่องปรับอากาศที่ถูกเปิดทิ้งไว้ตลอดทั้งวันได้ปะทะเข้ากับร่างกายของทั้งคู่ทำให้ม่านฟ้าสะดุ้งตกใจเล็กน้อย
“หนาวจัง”
“เดี๋ยวก็ร้อนแล้ว”
สิ้นสุดคำพูดของเขาเสื้อคลุมสีดำถูกถอดโยนทิ้งไปที่โซฟาอย่างไม่ไยดี เข็มขัดแบรนด์หรูถูกปลดออกอย่างรวดเร็วดั่งคนที่ช่ำชอง
“ม่านฟ้า.. ช่วยหน่อยสิครับ”
เขาเอ่ยออกมาอย่างไม่เอียงอาย พร้อมทั้งเอื้อมมือไปจับข้อมือของเธอให้เดินเข้ามาใกล้ ม่านฟ้าเดินตามแรงที่ถูกเขาจับทำให้ร่างกายขยับเข้ามาใกล้ เธอเอื้อมมือเล็กไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาออกจนหมดก่อนจะถอดมันโยนทิ้งไปอย่างไม่สนใจ
มือของเธอนั้นลูบไปที่แผงอกของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเจ้านายและพ่วงมาด้วยตำแหน่งแฟนเก่า อย่างเนิบช้า หน้าอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างคนสุขภาพดี หน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อทำให้เธอรู้สึกหลงใหลขึ้นมาอีกครั้ง
“พี่เธียร..”
“ว่าไงคะ”
“เรา.. จะทำแบบนี้กันจะดีหรอ”
“ทำไมไม่ดีละคะ”
“หนู..”
“หนูจะมาทิ้งพี่ไว้กลางทางแบบนี้ไม่ได้นะคะคนดี”
มือหนาของเขายกขึ้นมาลูบเส้นผมของเธออย่างนุ่มนวลดังเช่นวันวาน ทำให้สติที่มีอันน้อยนิดของเธอนั้นมลายหายไปดั่งหมอกควัน มือเล็กของม่านฟ้าปลดเข็มขัดของเขาออกก่อนจะรูดถอดกางเกงทำงานแบรนด์ดังออกโยนทิ้งไปอย่างง่ายดาย
มือทั้งสองข้างของเธอลูบไล้ไปตามแนวชั้นในสีขาวของเขาจนรู้สึกได้ว่าเจ้าลูกชายของเขานั้นกำลังตื่นตัว ปิติภัทรไม่รอให้เธอเล่นกับลูกชายไปมากกว่านี้ เขาใช้สองมือถอดปราการชั้นสุดท้ายของตัวเองออกโยนทิ้งไปไม่เป็นทิศเป็นทาง มือข้างหนึ่งจับของสงวนชักสองสามทีจนกำลังพองตัวเต็มที่โชว์ผู้หญิงตรงหน้าอย่างรวดเร็ว
“อื้อ!”
ทันทีที่มือหนาของเขากดร่างกายของม่านฟ้าให้คุกเข่าลง ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่เขาใช้สองมือกดหัวของเธอให้อ้าปากกว้างอมแท่งเนื้อที่ใหญ่กว่ามาตรฐานชายไทย จนผู้หญิงด้านหน้าส่งเสียงครางเพราะความตกใจไม่น้อย
“อ่า~ ซี๊ด~”
สองมือเล็กคว้าจับไปที่สะโพกสอบของเขาแน่น ก่อนจะปล่อยร่างกายตัวเองไปกับอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านอย่างคนที่หลงลืมความเขินอาย
“โอ้ว~”
เสียงที่ดังออกมาด้วยความพึงพอใจของเขาทำให้เธอนั้นเลื่อนมือเล็กมาจับรอบท่อนเอ็นอุ่นก่อนจะปล่อยมันให้เป็นอิสระจากโพรงปากของเธอ ลิ้นเล็กตวัดเลียไปตามหัวเห็ดที่บานเต่งอย่างหยอกเย้า พลางช้อนสายตาขึ้นมองผู้ชายด้านบนที่เขาเองก็หลุบตาลงมามองเธอเช่นกัน มือเล็กขยับชักแท่งเอ็นเข้าออกอย่างช่ำชอง
“ไม่ไหวแล้วโว๊ย!”
ปิติภัทรโน้มตัวลงมาอุ้มม่านฟ้าขึ้นพาดบ่าอย่างรวดเร็ว สองเท้าก้าวพาร่างกายเปล่าเปลือยของเขาเข้าไปในห้องนอนอย่างรีบร้อน เขาโยนร่างกายของเธอลงบนเตียงนอนอย่างไม่เบามือก่อนจะเดินเข้าไปใกล้กระชากเสื้อของเธอออกอย่างคนที่ไม่สามารถสะกดกั้นอารมณ์ดิบในกายเอาไว้ได้
ปิติภัทรพาผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นรักครั้งแรกกลับมาทำกิจกรรมร่วมรักอีกครั้ง แต่ภาพของเธอที่ไปนั่งจู๋จี๋ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับผู้ชายหน้าหล่อเมื่อหกปีที่แล้วกลับปรากฏแทรกเข้ามาอีกครั้ง จนทำให้เขาเริ่มโมโห ทันทีที่กระดุมเสื้อขาดกระจายรวมถึงเสื้อบางจุดได้ขาดบาดผิวขาว ๆ ของเธออีกด้วย
“โอ๊ย!”
เธอสะดุ้งตกใจกับอาการของผู้ชายด้านบน ก่อนจะใช้สติที่มีดันตัวเองให้ถอยหลังล่นไปด้านหลังอย่างคนที่นึกหวาดกลัว เธอมองใบหน้าของคนที่มีความต้องการเมื่อครู่ให้ชัด แต่เวลานี้เขากลับมีแต่ใบหน้าที่แสดงออกถึงความเกรี้ยวกราด
“พี่เธียร”
เธอหลุดเสียงเรียกเขาออกมาเบา ๆ แต่กลับไม่สามารถทำให้ผู้ชายคนนี้สงบลงได้เลยแม้แต่น้อย เขาใช้แรงที่มีคว้าหมับที่ข้อเท้าของเธอข้างหนึ่ง ก่อนจะกระชากม่านฟ้าให้ลงมาที่เดิมอย่างว่าง่าย
สองมือของเขาถลกกระโปรงของเธอขึ้นไปกองไว้ที่เอว ก่อนจะใช้สองมือฉีกถุงน่องตาข่ายแบบเต็มตัวออกอย่างไม่สนใจว่ามันจะขาดบาดผิวขาว ๆ ของเธอหรือไม่ จนส่วนล่างของเธอนั้นเหลือเพียงกางเกงในตัวจิ๋วสีขาวที่ลอยเด่นสู้ไฟในห้อง
เขาไม่รอช้ากระชากเจ้าชั้นในตัวนั้นออกอย่างคนที่หิวกระหายราวกับไม่ได้กินอาหารจานโปรดมานานแสนนาน จนร่างกายของม่านฟ้านั้นเต็มไปด้วยการบาดของเศษผ้าทั้งด้านบนด้านล่างเต็มไปหมด
“พี่เธียรหนูเจ็บ!”
เธอยังคงเอ่ยออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบาพร้อมทั้งใช้มือทั้งสองข้างปัดป่ายไปตามร่างกายตัวเองหวังจะช่วยให้เขาหยุดความรุนแรงในครั้งนี้.. แต่เธอกลับคิดผิด
เพราะทุกครั้งที่เธอปัดมือของเขาออกเพื่อนปกป้องร่างกายตัวเอง ปิติภัทรกลับทำกับร่างกายของเธอด้วยความรุนแรงมากขึ้น เผลอพริบตาเดียวร่างกายของเธอก็ไร้เสื้อผ้าชิ้นน้อยใหญ่ เหลือเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่า
“ม่านฟ้า.. เธอทำกับพี่แบบนั้นทำไม”
ใบหน้าของเขาที่ดูโกรธเกรี้ยวไม่น้อยดังขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือราวกับว่ากำลังสะกดกลั้นความโมโห มือของเขากำรอบเรียวแขนของเธอไว้จนรู้สึกได้ว่าเนื้อแทบปริ
“พี่เธียร! หนูเจ็บ!”
“พี่ถามว่าตอนนั้น! เธอทำกับพี่แบบนั้นทำไม!”
ยิ่งเขาหงุดหงิดมากเท่าไหร่ มือของเขาก็ยิ่งกำรอบแขนของเธอมากขึ้น จนเรียวแขนนั้นเกิดเป็นจ้ำสีแดงมากเท่านั้น ม่านฟ้าเบ้หน้าจนเหยเกเพราะความเจ็บ เธอพยายามสะบัดตัวเองให้หลุดจากกำมือของเขาแต่มีหรือที่เรี่ยวแรงของเธอจะหลุดออกมาได้ง่าย ๆ
“พี่เธียรปล่อย!”
“ทำไมพี่ต้องปล่อย.. เธอเคยเป็นของพี่ไอ้อีหน้าไหนก็เอาเธอไปไม่ได้”
“พี่เป็นบ้าอะไรเนี่ย ปล่อย!”
“ทำไม! อยู่ใกล้พี่แล้วมันจะตายหรอ หายใจไม่ออกหรอ”
“คุณปิติภัทร! ฉันบอกให้ปล่อย!!”
เพราะความเจ็บปวดที่เขาทั้งบีบทั้งกดทับที่เรียวแขนของเธอ ทำให้ม่านฟ้าตะโกนออกไปเสียงดังลั่น แต่แทนที่ผู้ชายด้านบนจะหยุดทุกการกระทำที่กำลังทำร้ายร่างกายเธอ เขากลับรวบข้อมือของเธอทั้งสองข้างไปไว้ด้านบน
แทรกร่างกายของตัวเองมาที่กลางหว่างขาของเธออย่างรวดเร็ว มือข้างที่เหลือของเขาจับลูกชายที่ขยายพองโตได้ที่ชักรูดสองสามทีก่อนจะดันมันไปเขี่ยทักทายที่ปากทางรักของม่านฟ้าอย่างง่ายดาย
เธอพยายามสะบัดตัวเองอยู่หลายครั้งแต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรกลับไม่สามารถหลบหนีร่างกายของเขาได้เลย เธอเหลือบตามองใบหน้าของปิติภัทรที่เขายกยิ้มที่มุมปากอย่างคนที่สะใจ นั่นยิ่งทำให้เธอไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไรกันแน่
“งั้นเรื่องที่ผ่านไปแล้วเราค่อยคุยกันเวลาอื่นก็ได้.. แต่ตอนนี้เรามารำลึกความหลังกันสักหน่อยดีกว่า”
เขาขยับร่างกายตัวเองเล็กน้อยจับปลายแท่งเนื้อเข้ามาใกล้ปากช่องทางรักอีกครั้ง ก่อนจะกดมันเข้าไปในถ้ำอย่างง่ายดายเพราะน้ำหล่อลื่นของเธอ
“อื้อ!”
“ซี้ด!”
ปิติภัทรโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะเลื่อนฝ่ามือของตัวเองอีกข้างไปจับข้อมือของม่านฟ้าให้แยกออกจากกัน ริมฝีปากหนาอย่างคนสุขภาพดีประกบลงไปหวังจะจูบริมฝีปากบางของคนอดีตคนรัก
แต่เพราะความไม่เต็มใจในครั้งนี้ ทำให้ม่านฟ้าสะบัดหน้าหนีอย่างรวดเร็ว ทำให้ผู้ชายด้านบนก่อเกิดอารมณ์โมโหขึ้นมาอีกครั้ง
เขาผละใบหน้าของตนเองออกมามองใบหน้าสวยของเธอก่อนจะขบกรามแน่น สายตาที่ก่อนนี้เคยหวานเยิ้มน่ารัก บัดนี้มันกลับไร้ซึ่งความรู้สึกกำลังจ้องมองไปที่เขาราวกับว่าเป็นของที่เธอขยะแขยง
“เอามันออกไป”
เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดังลอดจากไรฟันอย่างคนที่หมดความอดทน แต่คนอย่างเขากลับทำเพียงยกยิ้มมุมปากอย่างน่าสะอิดสะเอียนก่อนจะก้มลงไปประกบจูบริมฝีปากของเธออย่างแรงจนรู้สึกได้ถึงกลิ่นเลือดที่คละคลุ้งในโพรงปาก
“อื้อ! อื้อ!”
ม่านฟ้าพยายามเบี่ยงใบหน้าหนีเพื่อที่จะให้หลุดจากการกระทำของเขา แต่เธอยิ่งขยับหนีหรือปฏิเสธมากเท่าไหร่เขากลับยิ่งเพิ่มแรงในการบดขยี้เธอมากเท่านั้น
เอวสอบที่ขยับแก่นกายเข้าออกในช่องทางรักที่ยังคับแน่น กระแทกด้วยความรุนแรงราวกับคนที่กำลังโกรธ แม้ว่าจะไม่ยินยอมในการร่วมรักในครั้งนี้แต่ม่านฟ้ากลับปฏิเสธได้ไม่เต็มปากว่าเธอจะไม่ยินยอมหรือเคลิบเคลิ้มตาม
“อ่า~”
เขาหลุดเสียงครางออกมาเมื่อผละริมฝีปากของตนเองออก สายตาคมกริบดุจเหยี่ยวกวาดมองใบหน้าสวยที่หลับตาพริ้ม ทำให้เขารู้สึกอยากปลดปล่อยบรรดาลูก ๆ ของเขาเข้าไปในร่องรักของเธออย่างช่วยไม่ได้ ปิติภัทรกระแทกท่อนเอ็นนั้นอีกสองสามทีก่อนจะกดแช่มันไว้นิ่ง
มือทั้งสองของเขาปล่อยข้อมือของม่านฟ้าออกให้เป็นอิสระ เธอพยายามฝืนความง่วงนอนลืมตามองใบหน้าของเขาที่เห็นว่าไม่ได้เกรี้ยวกราดเช่นเมื่อครู่แล้ว นั่นทำให้ม่านฟ้าคิดว่ากิจกรรมครั้งนี้กำลังจะจบลงแล้ว แต่เปล่าเลย!
ปิติภัทรถอนแท่งเนื้อของตนเองออกลงไปนอนแผ่หลาบนเตียงนุ่ม ก่อนจะตะแคงตัวใช้แขนของเขาช้อนร่างที่อ่อนปวกเปียกของม่านฟ้าให้ปลิวหวือขึ้นไปนั่งคร่อมแก่นกายของเขาเอาไว้อย่างมืออาชีพ
“ไม่เอาแล้ว.. เจ็บ”
“ทำเองไม่เจ็บหรอก”
“ไม่เอา.. เจ็บ”
“แต่หนูยังไม่เสร็จนะ.. พี่ไม่อยากเอาเปรียบหนู”
“ไม่เอาเปรียบ.. หนูจะกลับแล้ว”
ม่านฟ้าพูดขึ้นพร้อมทำท่าจะลงจากกายของเขาแต่มีหรือที่คนอย่างปิติภัทรจะยอม เขาจับขาของเธอไว้แน่นพร้อมทั้งดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง ทำให้ม่านฟ้าที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเกือบหงายหลัง เธอจึงใช้สองแขนโอบรัดรอบคอเขาไว้แน่น
“ไม่เอาจริงหรอ”
เขาเอ่ยข้างหูด้วยเสียงแหบพร่าก่อนจะใช้สองมือดันม่านฟ้าออกเล็กน้อย ใช้ริมฝีปากร้อนเข้าครอบครองสองเต้าสลับไปมาอย่างเมามัน
“อื้อ~”
สองมือของเขาเลื่อนลงมาจับสะโพกของเธอไว้แน่น ก่อนจะยกขึ้นอย่างง่ายดายพร้อมกับกดสะโพกสวยของเธอให้ร่องรักครอบครองแท่งเนื้อนั้นอีกครั้ง
- ผู้เขียน
