“ไปกับข้าคืนนี้เลย” ลู่เคอตัวบอกแต่ยังไม่ทันได้คำตอบก็ได้ยินเสียงกรีดร้องที่ด้านนอก
“แม่นมเซียง” เต้าเฟยร้องออกมาแล้ววิ่งออกนอกประตูไป
พอไปถึงห้องแม่นมเซียงก็เห็นว่าแม่นมเซียงยืนหลบอยู่หลังตู้ มีศพชายชุดดำนอนเกลื่อนอยู่สองคน เพราะแม่นมเซียงวางกับดักไว้ที่ประตู เป็นมีดบินที่เต้าเฟยให้ไว้ แต่นางจะเดินเข้าไปหาก็พลันมีร่างหนึ่งที่ซ้อนอยู่ด้านหลังปรากฏกายออกมาแล้วใช้มีดจ่อคอแม่นมเซียง
“อยากได้ตัวคนก็ตามมา” เสียงแหบนั้นตวาดบอกแล้วจับตัวแม่นมเซียงหายออกไปทางหน้าต่าง มันใช้วิชาตัวเบาพาร่างของแม่นมไป
ลู่เคอตัวดึงตัวเต้าเฟยไว้ “ข้าตามไปเอง”
“ข้าไปด้วย” สายตาเป็นห่วงของเต้าเฟยทำให้ลู่เคอตัวพยักหน้า
ทั้งสองตามมาจนถึงชายป่าก็พบร่างแม่นมเซียงนอนหมดสติอยู่ เต้าเฟยจะวิ่งเข้าไปแต่กลุ่มโจรถ่อยที่เร้นกายอยู่ก็ปรากฏกายออกมา
“ได้พบกันเสียทีนะลู่เคอตัว วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า” โจรร้ายชี้ดาบบอกเสียงเหี
