“เฟยเอ๋อเจ้าเป็นอะไร”
“ข้ารู้สึกเหมือนอยากจะอาเจียนเจ้าค่ะ”
ลู่เคอตัวรีบมองหากระโถนแล้วนำมาวางตรงหน้านาง เสียงอาเจียนของนางดังอยู่ค่อนคืนทำให้ลู่เคอตัวอดหลับอดนอนตามไปด้วยเพราะต้องลุกขึ้นมาลูบหลังให้นางเป็นเวลาหลายชั่วยาม ต้องคอยนำผ้าสะอาดและน้ำดื่มมาให้นางกลั้วคอ สลับกับวิ่งวุ่นสาละวันปลุกบ่าวไพร่ในจวนให้ลุกขึ้นตั้งเตาต้มยาให้ฮูหยิน
“พวกเจ้าตื่นเดี๋ยวนี้ ฮูหยินคลื่นไส้อาเจียน พ่อบ้านหวังสั่งคนทั้งจวนตื่นเร็วเข้า”
“ขอรับนายท่าน”
พ่อบ้านหวังเห็นนายท่านสั่งการเสร็จแล้วและรีบไปดูฮูหยินแต่คำสั่งของนายท่านก็ยังทำให้คนสูงวัยงงไม่น้อย ฮูหยินอาเจียนก็ถูกแล้วนางกำลังตั้งครรภ์
‘ต้องปลุกคนทั้งจวนเชียวเหรอ’ ผู้มากวัยยิ้มน้อยๆ
“ดีขึ้นหรือไม่” น้ำเสียงเรียบแต่แววตาแฝงความสนใจในอาการนาง “ใครก็ได้ไปตามหมอมาที”
“ไม่ต้องตามมาหรอกเจ้าค่ะ ข้ารู้ว่าข้าเป็นอะไร”
“เจ้าเป็นอะไรเฟยเอ๋อ”
“ข้ากำลังตั้งครร
