วราลีรับถุงที่เขาส่งให้ ดวงตาคู่สวยมองเข้าไปในถุง เห็นขนมไทยมากมายที่เธอรู้จักคุ้นเคยดี แต่ทำเป็นชิ้นเล็กๆ พอดีคำ จัดวางในแพ็กเกจสวยงามทำให้ขนมดูแพง เพิ่มมูลค่า บางกล่องมีราคาติดอยู่เป็นหลักร้อยทั้งที่วราลีเคยขายขนมชนิดนี้แค่ไม่ถึงสามสิบบาท เมื่อเห็นท่าทีเมียรักสนใจ พชรก็ยิ้มไม่หุบ “ลี ขนมไทยอร่อย และมีคุณค่าอยู่แล้ว แต่ถ้าเราใส่ไอเดียและแพ็กเกจจิงสวยงามจะช่วยอัปราคาขนมได้อีก เลขาฯ ผมรู้จักร้านขนมนี้เลยซื้อมาฝากบ่อยๆ เขาเปิดเป็นคาเฟ่ขนมไทย ผมเห็นว่าแพ็กเกจเขาสวย เลยอยากพาคุณไปดูงาน คุณแม่ผม ท่านมีที่ผืนหนึ่งอยู่แถวชายหาดบางแสน ถ้าคุณเปิดคาเฟ่ขนมไทยริมทะเล บรรยากาศดีๆ บวกกับฝีมือของคุณแล้ว ผมว่ารอด” วราลีเงยหน้าจากถุงขนมแล้วมองหน้าเขา ถามว่าเธอเคยคิดถึงเรื่องนี้ไหม เคยคิด แต่ก็ต้องดับฝันร้านคาเฟ่ขนมไทยเอาไว้ เพราะมันใช้เงินทุนมาก พชรได้จังหวะรีบถามต่อ “คุณรู้จักตลาดน้ำเจ้าพระยาไหม คาเฟ่ข