“พี่ภัทร”
ครางชื่อคนเหนือร่างเสียงหวาน นั่นทำให้คนเหนือร่างขยับกายเร่งเร้าหนักหน่วง ยิ่งช่องทางอ่อนนุ่มบีบรัดตัวตนแน่น แพทย์หนุ่มก็ยิ่งเร่งจังหวะรักร้อนแรงให้เร็วขึ้น และความอึดอัดทรมานแสนหวานของทั้งคู่ก็ถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
ใบหน้าหล่อเหลาซุกซบลงบนซอกคอหอมกรุ่นหลังจากที่บทรักครั้งแรกผ่านพ้น ลมหายใจหอบสะท้านอยู่พักใหญ่ก่อนจะกลับเข้าสู่ภาวะปกติแพทย์หนุ่มหยัดกายขึ้น ดวงตาคมเข้มที่ยังคงมีประกายเจิดจ้าร้อนแรงมองคนใต้ร่างอย่างสำรวจ อาการเขินอายหลบสายตาทำให้แพทย์หนุ่มยกยิ้มเอ็นดู
“พายน์ ได้คำตอบหรือยัง ว่าพี่เป็นหรือไม่เป็น”
ยิ่งเขาถามแบบนั้นภัคร์พิมลก็ได้แต่พยักหน้ารับหงึกๆ เรียวปากอิ่มที่เคยเผยอโกยอากาศหายใจเข้าปอดเม้มเหยียดจนเป็นเส้นตรง ดวงตากลมโตไหวระริกยามที่เผลอสบเข้ากับดวงตาคมเข้มที่ฉายแววขบขัน ก่อนจะรีบหลบสายตาเพราะทานทนสายตาคู่นั้นไม่ไหว
ใจเต้นโครมครามจนเจ็บอก นั่นคือสิ่งที่หญิง
