พี่ภู
“มีคนอยากจองตัว เนี่ยเจ๊เลยให้บลูอ่านเลย ไหนๆ ก็อยู่ด้วยกันพอดี”
พี่ผู้ชายรีเควสต์ชื่อบลูอย่างชัดเจน แต่ว่ารอบนี้ไม่ได้บอกว่าให้เขาไปต่อเลโก้อย่างครั้งก่อน
เขาให้บลูไปนอนด้วยคืนนี้ต่างหาก!
กรี๊ดสิ กรี๊ดดดดดดดดดดด
บลูนั่งรอที่คาเฟ่ใกล้กันกับสตูดิโอที่เขามาเป็นแบบถ่ายกระโปรงคอลเลกชันใหม่ให้เพื่อนพี่วุ้น เดิมทีพี่วุ้นจะอยู่เป็นเพื่อนด้วยซ้ำ แต่บลูพูดเสียงแข็งว่าจะรอพี่ภูคนเดียว พี่วุ้นเลยถอนหายใจออกมาเซ็งๆ แล้วยอมตามใจความต้องการของเขา
BMW สีเทาคันเดิมที่บลูจำทะเบียนรถได้แล่นผ่านหน้าร้านแล้วเลี้ยวเข้ามาจอดยังลานจอดรถที่อยู่บริเวณด้านข้างของร้าน ร่างกายสูงใหญ่ลงจากรถ อีกฝ่ายสวมชุดออลแบล็กทั้งตัวแล้วสาวเท้าเข้ามาในร้านเพราะก่อนหน้านี้บลูส่งแชตไปบอกว่านั่งอยู่ในร้านที่เราตกลงกันไว้
กริ๊ง
เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นในช่วงวินาทีที่พิภูผลักประตูให้เปิดออก ท่อนขาแข็งแรงเดินเข้าไปหาเด็ก
