สารินที่นั่งอยู่ข้างๆ ถึงกับชะงักก่อนตอบออกไป
“ไม่เป็นไรครับ ผมทำหน้าที่ได้อยู่แล้ว”
“แต่เราคุยกันแล้วนี่คะว่าพี่แสนจะย้ายไปอยู่กับวีณ์จนกว่าพี่วิชญ์จะกลับมา เอ่อ...วีณ์หมายถึงไปอยู่ด้วยกันแบบแยกห้องน่ะ”
เธอรีบพูดเพราะกลัวจะดูเป็นแม่สาวก๋ากั่นเกินไป แม้ในใจคิดวางแผนการรวบรัดบอดี้การ์ดสุดหล่อเอาไว้อย่างเงียบๆ แล้วก็ตาม แต่เธอจะแหวกหญ้าให้งูตื่นไม่ได้เด็ดขาด
งูของพี่แสนต้องตื่นในเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น!
“งั้นเดี๋ยวกินอิ่มก็แยกย้ายกันเลยนะ แสนดูแลวีณ์ให้ดี ถ้ามีอะไรก็รายงานฉันได้ตลอด”
“ครับเฮีย ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุด” สารินบอกอย่างแข็งขัน ส่วนคนที่ได้รับการดูแลอย่างดีก็ได้แต่นั่งยิ้มแก้มปริ
อริสราเหลือบตามองรอยยิ้มเล็กๆ ระหว่างพี่ชายกับน้องสาวแล้วหัวใจก็อบอุ่นประหลาด และนั่นก็ทำให้เธอรู้สึกว่าที่นี่เหมือน ‘บ้าน’ แม้เธอจะไม่มีสิทธิ์ได้เป็นเจ้าของมันก็ตาม ขอแค่ได้มีโอกาส
