ธีร์.......
"เอ่อ....ขอโทษนะคะคือฉันจำอะไรไม่ได้เลยไม่ทราบว่าคุณสองคนเป็นใครเหรอคะ" ทั้งสองคนรู้อยู่แล้วว่าเอยจำอะไรไม่ได้เพราะผมเป็นคนโทรไปบอกเองว่าเอยฟื้นแล้วแต่ยังจำอะไรใครไม่ได้
"เอ่อคือพี่เป็น..." ผมไม่รู้ว่าพี่ดนัยจะบอกเอยไหมว่าเป็นคู่หมั้นของเอยแต่ความจริงก็คือความจริงไม่ว่ายังไงผมก็พร้อมใจยอมรับพี่ดนัยพูดค้างไว้แค่ตรงนั้นก่อนจะหันมาทางผมแล้วยิ้มให้
"พี่เป็นคู่หมั้นของเอยส่วนนี่ยัยนิดหน่อยน้องสาวของพี่เอง"
"คุณบอกว่าเราสองคนเป็นคู่หมั้นกันเหรอคะ"
"ครับคู่หมั้นแต่เราหมั้นกันเพราะเหตุผลบางอย่างเราไม่ได้หมั้นกันเพราะความรัก"
"เอ๋??"
"ฟังไม่ผิดหรอก เราแค่หมั้นกันหลอกๆเท่านั้นเอง"
"ยังไงคะฉันไม่เข้าใจ" จากนั้นพี่ดนัยก็เล่าถึงเหตุผลที่ต้องหมั้นกับเอยให้เธอฟังผมไม่รู้ว่าเธอจะเข้าใจไหมเพราะตอนนี้เธอจำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง หลังจากที่อยู่คุยกันสักพักทุกคนก็ทยอยกันกลับรวมถึงลูกสาวของผม
