4. ระวังจะทนไม่ไหว
1048 คำ
ช่วงเย็น_
"หนูเฟย์ทำอาหารแบบไหนเป็นบ้างจ๊ะ?" ลูกปัดเอ่ยถามด้านลูกสะใภ้ ตอนชวนกันเข้าครัวเตรียมทำอาหารระหว่างรอสามีของทั้งสองคนกลับมา
เพราะท่านตั้งใจมาดูคู่สามีภรรยาดั่งข้าวใหม่ปลามัน ซึ่งแอบกังวลไม่น้อยกลัวว่าทั้งสองจะเข้ากันไม่ได้
"เฟย์ไม่เคยเข้าครัวเลยค่ะ มีแต่คุณแม่กับแม่บ้านที่ทำอาหารประจำ" เธอตอบมาดมั่น แต่ก็มีความตั้งใจจะรอดูแม่สามีสอนทำอาหาร ที่ตอนนี้มีเมนูรอปรุงมากมาย
"ไม่เลยหรอจ๊ะ แสดงว่าหนูเฟย์ต้องเป็นผู้หญิงรุ่นใหม่แล้วแหละ ทำแต่งานอย่างเดียวใช่ไหม"
"ค่ะ เฟย์เข้าแต่ห้างค่ะ แทบไม่เคยหยุดงานอยู่บ้านเลย"
"อ้อ...งั้นวันนี้แม่จะสอนหนูเฟย์ทำเมนูที่พี่ลีอาห์ชอบดีไหมจ๊ะ เราเป็นภรรยาแล้ว สามีชอบแบบไหนก็ทำแบบนั้น จะได้หลงเสน่ห์ปลายจวัก"
"ชอบหรอคะ...ก็ดีนะ จะได้หลงเสน่ห์หนูบ้าง" มุมปากเรียวบางสีกลีบกุหลาบยกยิ้ม กิริยาอ่อนช้อยของแม่สามีทำเธอลอบมองเป็นระยะ คงเดาได้ไม่ยากว่าลีอาห์จะชอบผู้หญิงแบบไหน...ซึ่งเธอจะไม่ทำตามเด็ดขาด!
"แล้วหนูเฟย์รู้ไหมว่าพี่เขาทานเมนูไหนไม่ได้"
"เมนูไหนคะ" ความอยากรู้กระตุ้นให้มือบางหยุดชะงัก วางตะกร้าผักลงรอคำตอบ
"เป็นพวกตระกูลถั่วจ้ะ แม่ระวังมาตลอดเลยนะ แม้แต่ลูกน้องของพี่เขาทุกคนก็รู้หมด" ท่านพูดจริงจัง
"เฟย์จะระวังอย่างดีเลยค่ะ รับรองได้เลยว่าสามีต้องภูมิใจ"
"จ้ะ ฝากหนูเฟย์ดูแลพี่เขานะลูก" ท่านว่าจบแล้วก็จับมือบางตอนเธอจะจับมีดบรรจงหั่นผัก ราวกับเด็กไร้เดียงสาพยามเรียนรู้วิธีสอนของผู้ใหญ่
"ต้องอร่อยน่าดู" เสียงสดใสบอก มองฝีมือตัวเองแค่แรกเริ่มหั่นก็ดูมีประสบการณ์ ก่อนจะหันมองทางแม่สามียืนยิ้มกริ่มเป็นกำลังใจ
แก๊ก~
"เซอร์ไพรส์ค่าาาสามี~" เฟย์รีบพุ่งมาต้อนรับสามีตอนที่เขาเดินเข้าในเพนท์เฮ้าส์สุดหรู มีบิดาอย่างไลเกอร์ตามมาติดๆ
สองมือบางโบกสะบัดส่ายไปมา ผายไปยังโต๊ะอาหารเมนูเรียงราย ราวจะจัดงานเลี้ยงขนาดย่อมๆ รวมถึงเทียนไฟถูกจุดโชว์หลายดวง
"ไร้สาระสิ้นดี" เสียงเข้มพูด เบือนหน้าหนีไม่ได้สนใจสิ่งที่ภรรยาสาวทำ เลือกตรงไปหามารดายืนยิ้มกว้างรอต้อนรับลูกชายและสามี
"น้องตั้งใจทำให้เลยนะลูก เราไปอาบน้ำก่อนไหมแล้วมาทานพร้อมกัน"
"ยังไม่หิว" เขาตอบเสียงเข้ม ตวัดหางตามองจานเมนูอาหาร มันตกแต่งแปลกตาดูก็รู้ว่า...ไม่อร่อย
"พักก่อนแล้วมาทานพร้อมกัน" ไลเกอร์เป็นฝ่ายทำลายบรรยากาศอึดอัดทันที
"ครับ"
"เอ่อ...หนูไปช่วยพี่เขาเก็บของดีกว่านะคะ" พอเห็นร่างสูงเดินเข้าห้อง เธอเลยเลือกจะวิ่งตามไม่ให้ผู้ใหญ่ลำบากใจ ทำเหมือนกับว่าเธอสนใจในตัวสามีหนักหนา
ตุ๊บ!
"เฮ้อ...กลิ่นติดผมไปหมดเลย" ได้ทีร่างบางรีบทิ้งกายนั่งท้ายเตียงกว้าง รวบผมสลวยมันวาวขึ้นมาสูดดม ระหว่างนั้นก็แอบหมั่นไส้ที่ไม่ได้นอนบนเตียงนุ่มๆ ทั้งที่เธอสมควรได้รับการดูแลมากกว่าเขา
"เสแสร้ง!" คนบอกตวัดหางตามองท่าทีของเฟย์ ก่อนจะไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตถอด เหลือเพียงส่วนล่างที่ยังเดินไปเดินมาหยิบของในห้อง
"คุณน่าจะขอบคุณหนูบ้างนะคะ ที่เข้ากับแม่สามีสุดน่ารักได้ดี"
"หึ..." เสียงหัวเราะเยาะในลำคอหนา ฟังดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายไร้ความจริงใจ
"คุณจะไปอาบน้ำนี่ หนูต้องทำหน้าที่ภรรยาไปเตรียมน้ำอุ่น"
"ไม่ต้อง!" เสียงเข้มพูดดักทันควัน ตอนเฟย์ลุกขึ้นตั้งหน้าจะเดินเข้าห้องน้ำ
"แน่ใจ? ...แต่ก็ดีเหมือนกันนะ ใครจะอยากอยู่ดูคุณโป๊กันเล่า"! เสี้ยวหน้าสวยเอียงถาม ปล่อยให้ร่างสูงเดินดุ่มเข้าห้องน้ำ พอมองว่าอีกฝ่ายคงรำคาญเธอเต็มทน ยิ่งคิดก็นึกสนุกในหัวสมองเล็ก
หากวันนึงเขาเกิดทนเธอไม่ไหว เป็นฝ่ายขออย่าก่อนเอง วันนั้นเธอคงจะมีความสุขเป็นที่สุด
เคล้ง~
ยามถึงช่วงเวลารับประทานมื้อค่ำพร้อมหน้า มีคุณหญิงพจมานที่แอบมาเซอร์ไพรส์ลูกสาว คอยนั่งเคียงข้างกับลูกปัดคุยกันสนิมสนม ปล่อยให้เฟย์ไปนั่งใกล้ๆ สามีแทน
"สูตรอาหารของคุณลูกปัดอร่อยมากเลยนะคะ ไว้สอนยัยเฟย์ให้ทำอีกนะคะ" ผู้เป็นแม่ส่งเสียงแซวลูกสาว
"ได้สิคะคุณหญิง ไว้รอบหน้าลีอาห์พาหนูเฟย์ไปหาแม่ที่บ้านนะ แม่จะเตรียมไว้สอนหลายๆ อย่างเลย"
"ถ้าว่าง" เสียงเข้มบอก จับช้อนอาหารตักใส่ปากทาน ทว่ามันก็รสชาติฝีมือของมารดาไม่มีผิด
"อร่อยไหมคะสามี" เฟย์ทำเสียงสดใสเอียงตัวมาพิงร่างสูง
"ละอายปากหน่อย" สันกรามหนาขบข่มอารมณ์ อีกฝ่ายพยามยั่วยุให้เขาเกรี้ยวกราด เพื่อที่ตัวเองคงนึกสนุกเท่านั้น แต่หารู้ไม่ว่าการที่เด็กกว่าเขาร่วมสิบปีมันไม่สมควรทำเลย
"เอ่อคือ...ค่อยๆ พูดกับน้องนะลูก หนูเฟย์น่าจะตกใจนะ เพราะปกติพี่เขามีแต่เพื่อนผู้ชายน่ะ" ลูกปัดรีบแก้ต่าง ประเดี๋ยวทางมารดาลูกสะใภ้จะพลอยตกใจด้วย
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณแม่ ให้พี่ลีอาห์เป็นตัวเองดีที่สุดแล้วค่ะ เฟย์จะได้เป็นตัวเองบ้าง" หน้าสวยเผยยิ้มกริ่ม
"ระวังจะทนไม่ไหวก่อนแล้วกัน" ไหล่กว้างสะบัดทำทีว่าศีรษะเล็กเป็นสิ่งประหลาดไม่ควรอยู่ใกล้
"สามีภรรยาก็เหมือนลิ้นกับฟันนะลูก คุยกันบ้าง เปิดใจกันบ้าง เดี๋ยวก็ดีเอง" คุณหญิงพจมานบอก ไม่ว่าท่านเข้าข้างลูกสาว แต่เพราะรู้ว่าเฟย์ก็ดื้อพอตัว
"ค่ะคุณแม่ เฟย์จะเปิดใจคุยกับพี่ลีอาห์ทุกเรื่องเลย"
.....................................
- ผู้เขียน
