หลายวันถัดมา
ช่วงสายวันอาทิตย์ของฤดูหนาว ปุณยวีร์นั่งรอพ่อเลี้ยงสิงหราชอยู่บนโซฟากลางโถงบ้าน ตั้งใจจะรอบอกสามีด้วยตนเองว่าเธอจะออกไปข้างนอกกับปลัดขุนณรงค์
แต่สิงหราชกลับออกไปดูงานที่ไร่ตั้งแต่เช้าแม้จะเป็นวันอาทิตย์ จนป่านนี้เกือบเก้าโมงเช้าแล้วแต่ยังไม่มีทีท่าว่าชายหนุ่มจะกลับเข้ามาที่บ้าน เป็นจังหวะที่เสียงรถยนต์ของปลัดขุนณรงค์ขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน ปุณยวีร์จึงรีบลุกขึ้นเดินออกไปหาแขก
เมื่อถึงเวลานัดหมายก็จำเป็นต้องไป อย่างน้อยเธอก็บอกกล่าวแม่นายศรีจิตราไว้แล้วว่าจะออกไปชมไร่ของปลัดขุนณรงค์ นางยินดีและสนับสนุนให้ลูกสะใภ้ออกไปเปิดหูเปิดตา ทั้งยังเห็นว่าออกไปกับเพื่อนสนิทของบุตรชายจึงไม่ติดขัดอะไร
"อรุณสวัสดิ์ครับคุณวี ไปกันเลยไหมครับ?" ขุนณรงค์ยิ้มทักทายหญิงสาว และยังเปิดประตูผายมือเชิญเธอเข้าไปนั่งในรถ
"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณปลัด ไปตอนนี้ล่ะค่ะใกล้จะสายแล้ว" ปุณยวีร์ยิ้มทักทายกลับไป ร่างเ
