ณ ห้องเสื้อดูแลชุดแต่งงาน เวลา 15.00 น.
“รอนานมั้ยชิเอล” สองเท้าเดินเข้ามาก็พบกับหญิงสาวคนหนึ่งนั่งรออยู่ก่อนแล้ว คนถูกเรียกหันมาส่งยิ้มให้ สายตาก็มองเลยไปยังข้างหลังฉัน นั่นคือลูก้าที่กำลังเดินตามเข้ามา
“พึ่งมาถึงได้สิบนาทีเอง”
“แกเลือกแบบชุดเพื่อนเจ้าสาวหรือยัง เอาตามที่อยากใส่ได้เลยนะยังไงก็มีเพื่อนแค่คนเดียว นิสัยดีก็แบบนี้แหละ” ร่างบางทิ้งตัวนั่งลงข้างชิเอล แล้วพูดอย่างอารมณ์ดี
“เล่นตัวเองก็ได้ด้วย เอ่อ...แหวน” แล้วจู่ ๆ สายตาของชิเอลก็ให้ความสนใจไปที่แหวนบนนิ้วนางข้างซ้าย
“สวยเนอะ ฉันอยากทำเครื่องประดับกับแบรนด์นี้มากเลย” มือข้างซ้ายยกขึ้นในระดับสายตาให้ชิเอลได้เห็น พอมาอยู่ในที่ที่มีแสงเยอะอย่างห้องเสื้อ ก็ยิ่งทำให้ตัวเรือนปรากฏแสงชัดขึ้น เป็นสีม่วงที่สวยมาก
“ว้าว...สวย” เสียงของชิเอลทั้งแผ่วเบา
“เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไม...” สีหน้าของชิเอลดูแปลกไป
“เพื่อนไม่สบายหรือเปล่าครับ ใ
