46

989 คำ

“ผมไม่เคยพูดเล่นหรือโกหก คุณรู้ดี! แต่คุณ...เอ็มมี่...คุณเองที่ชอบสร้างเรื่องอย่างที่ผมนึกไม่ถึง นี่ถ้าเอ็มม่าไม่ยอมสารภาพเรื่องที่น้องสาวของเธอเป็นคนเก็บเงินสามสิบล้านของผมไว้ในบัญชีผมก็ยังคงเป็นไอ้โง่คิดว่าคุณไม่รู้เรื่องของผมจริง ๆ คุณไม่ยอมบอกผมแต่แรกแสดงว่าคุณไม่มีความจริงใจและคิดจะปิดบังเรื่องทุกอย่าง” “ปล่อย! ปล่อยฉัน...ฉันจะไปจากที่นี่” “ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกเอ็มมี่ คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ถ้าจะไปก็ต้องกลับไปกับผม” ควาก!! เสียงปลายเล็บของอิงธารกรีดลงบนหน้าคร้ามคมและทำให้ชายหนุ่มผงะ หญิงสาวกำหมัดแน่นทั้งที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของเขา ปากอิ่มสั่นระริกขณะวิคเตอร์ใช้หลังมือเช็ดรอยเลือดซิบบนสันกราม คราวนี้เขาโกรธเลือดขึ้นหน้า “เอ็มมี่...คิดว่าเก่งมากรึไงที่กล้าทำแบบนี้” “วิค...อ๊ะ!!” หญิงสาวร้องออกมาสุดเสียงเมื่อคนตัวใหญ่ช้อนร่างนั้นจับพาดบ่าเหมือนเด็กตัวเล็ก ๆ แล้วเดินดุ่มตรงไปยังห้อง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม