32

1107 คำ

เรียกยังไม่ทันขาดคำก็ได้ยินเสียงกุกกักดังมาจากห้องด้านใน วิคเอตร์เดินไปกระทั่งถึงห้องครัวและเห็นด้านหลังของร่างแน่งน้อยที่กำลังทำอะไรบางอย่าง แต่พอหล่อนหันกลับมาและเห็นหน้าชายหนุ่มก็ถึงกับตกใจจนทำของในมือร่วงลงพื้น เพล้ง! วิคเตอร์ก้มลงมองจานกระเบื้องที่แตกเป็นเสี่ยงและเห็นสีหน้าตกใจของอิงธาร หล่อนถอยกรูดไปด้านหลังด้วยหน้าตาซีดจัด ชายหนุ่มรู้สึกโล่งขึ้นมาอย่างน่าประหลาดว่าหล่อนไม่ได้หนีหายไปไหนแม้จะนึกแปลกใจในการกระทำของหญิงสาว เขาก้าวเข้าไปและถามว่า “เอ็มมี่...นั่นคุณจะทำอะไร” “ออกไปนะ! อย่าเข้ามานะคะวิค” อิงธารแหวใส่และทำหน้าดูเหมือนนางเสือแต่ดูเหมือนเขาไม่ใส่ใจยังเดินเข้าไปหา ข้ามเศษกระเบื้องกระทั่งเข้าไปถึงตัวหญิงสาวที่ถอยกรูดจนหลังชนผนัง วิคเตอร์เข้าไปใกล้อีกและค้ำยันมือทั้งสองบนผนังห้องกักร่างเล็กที่ยืนตัวสั่นเทาและจ้องมองเขาเอาเรื่อง “เอ็มมี่...นึกว่าคุณหนีผมไปแล้วซะอีก แล้วนี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม