“สวัสดีครับคุณโมกข์ คุณนิ่ม” น้ามนูเป็นหัวหน้าคนงานเคี่ยวน้ำตาลโตนดที่เป็นคนเก่าแก่ของบิดา สมัยที่โมกข์ยังเป็นหนุ่มน้อยก่อนที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ มนูก็มาทำงานกับครอบครัวของเขาแล้ว
“ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหมครับน้ามนู”
“เรียบร้อยดีครับคุณโมกข์” มนูตอบอย่างนอบน้อม บิดามารดาของโมกข์มีบุญคุณกับเขามาก เขาจึงทำงานด้วยความซื่อสัตย์และขยันขันแข็ง ที่มีที่อยู่ที่กิน เลี้ยงลูกเลี้ยงเมียได้จนถึงทุกวันนี้เพราะครอบครัวของโมกข์ให้งานทำ
“คุณโมกชิมน้ำหวากสิครับ” น้ำหวากคือน้ำตาลโตนดที่หมักอยู่บนต้น เป็นเหล้าหมักชนิดหนึ่ง ดื่มแล้วจะทำให้เมาได้
“ระวังจะเมานะคะ” นิ่มเอ่ยเตือนสามี
“นิดหน่อยไม่เมาหรอกครับ อร่อยนะครับ” คนงานเอ่ยชวน โมกข์จึงจัดไปหนึ่งจอกเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ รสชาติของน้ำเมาจากต้นตาลหวานหอมอร่อย เหมือนเหล้าหมักรสชาติหวานหอมทั่วไป ดื่มน้อยๆ ไม่เมาแต่ถ้าดื่มเยอะก็เมาหัวทิ่มได้
“ครอบครัวของน้าเ
