ในยุคนี้ผู้คนนิยมเสื้อผ้าสีสันฉูดฉาด โมกข์เป็นคนนำแฟชั่นอยู่มาก เขานิยมอะไรกันก็จะพาเธอไปซื้อมาสวมใส่ไม่ให้ตกยุค ผู้หญิงยุคนี้ใส่รองเท้าส้นตึก สวมเครื่องประดับสร้อยแหวนและกำไลข้อมือใหญ่ๆ แต่งกายแบบฮิปปี้ กางเกงขาบาน หรืออีกแนวที่นิยมคือแนวดิสโก
เดี๋ยวนี้เธอออกไปนอกบ้านก็สวมใส่กางเกงตามแฟชั่นที่โมกข์ซื้อหามาให้เปลี่ยนความเคยชินจากการใส่ผ้าถุงสมัยก่อนมาสวมกางเกงก็ทำให้คล่องตัวอยู่มาก โมกข์ค่อนข้างเอาใจใส่และห่วงใยเธอเสมอต้นเสมอปลาย เธอจึงมีความสุขกับการดูแลของเขา โมกข์เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีเยี่ยม เขาดูแลเธอและคนในบ้านอย่างเสมอหน้า มีความเมตตาปรานีและให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่เมื่อมีใครเดือดร้อน
เสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยออกจากกายทำให้โมกข์ต้องคุกเข่าลงตรงหน้า กุมสะโพกของเธอเอาไว้ด้วยอุ้งมือใหญ่ ก่อนจะซุกหน้าเข้าหาอย่างหิวกระหาย
“อื้อ...” เธอร้องครางเสียงสั่นๆ ยามที่เขาใช้ลิ้นสอดแทรกเข้าในเนื
