“พิมพ์!”
“พี่โมกข์ให้พิมพ์ช่วยดูแลปรนนิบัตินะคะ” พิมพ์ศรีเปลื้องผ้า ก่อนจะก้าวลงในอ่างอาบน้ำใบโต โมกข์รีบลุกหนีไปหยิบผ้าเช็ดตัวมานุ่งทันที
“พี่โมกข์ขา พิมพ์รักพี่โมกข์สุดหัวใจ ให้พิมพ์ปรนนิบัติพี่โมกข์เถอะนะคะ”
“นี่ถอยไปนะ!” โมกข์ผลักร่างเปลือยที่ตรงเข้ามากอดรัดเขาแนบแน่นให้ออกห่าง
“พี่โมกข์รังเกียจอะไรพิมพ์นักคะ พิมพ์ทั้งสาวทั้งสวยกว่าพี่นิ่ม อีกอย่างเราก็เป็นญาติพี่น้องกันด้วย พี่นิ่มไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ ใครๆ เขาก็มีกันมากกว่าหนึ่งเมีย พี่โมกข์ไม่เห็นต้องกังวลเลยนี่คะ” พิมพ์ศรียิ้มหวานยั่วยวนโมกข์
“อย่ามายุ่งกับฉัน!” โมกข์ผลักไส ตวาดเสียงเข้ม
“พี่โมกข์น่ะ ทำไมต้องเสียงดังด้วยคะ” เธอทำเสียงกระเง้ากระงอด
“ใส่เสื้อผ้าซะ เดี๋ยวนี้!” ใบหน้าของเขาโกรธจัด
“พี่โมกข์โกรธอะไรพิมพ์คะ”
“นี่ไม่รู้จริงๆ เหรอ” โมกข์เอ่ยถามเสียงเข้ม
“พี่โมกข์น่ะ ทำไมต้องทำเสียงดุตวาดพิมพ์ด้วย” พิมพ์ศรีทำเสียงเล็ก
