ได้โอกาส
ดาวิกามองตามหลังพี่ชายไปจนสุดสายตา ก่อนจะหันกลับมาสนใจชายหนุ่มที่ยังยืนอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง
“เจ็บมากไหมคะ” เธอถามเขาอย่างเป็นห่วง
“คงไม่ถึงครึ่งที่พี่ทำเราเจ็บ” เตชินตอบไปตามความรู้สึก เพราะความเจ็บของเขาคงเทียบไม่ได้กับสิ่งที่เขาทำกับเธอ
ร่างบางขยับเข้าไปนั่งที่เก้าอี้อีกครั้ง เตชินรีบเดินเข้าไปช่วยพยุง แล้วเตรียมจะนั่งคุกเข่าลงอีกครั้ง ทว่าดาวิกากลับห้ามเขาเอาไว้เสียก่อน “พี่ชินอย่าทำแบบนี้เลยค่ะ นั่งบนเก้าอี้ดี ๆ เถอะ ถือว่าดิวขอนะคะ”
“ครับ” เขายอมกลับไปนั่งบนเก้าอี้ตามที่เธอขออย่างว่าง่าย นาทีนี้ไม่ว่าเธอจะขอให้เขาทำอะไร เขาก็พร้อมที่จะทำให้เธอทั้งนั้น
ดาวิกามองหน้าชายหนุ่มที่นั่งก้มหน้าอยู่ตรงข้าม ก่อนจะตัดสินใจถามคำถามโง่เง่าออกไปตรง ๆ “พี่ชินจะไม่หลอกดิวอีกแล้วใช่ไหมคะ”
“พี่จะไม่มีวันทำแบบนั้นอีก” เตชินเงยหน้าขึ้นสบตาแล้วตอบอย่างหนักแน่น ชายหนุ่มรู้แล้วว่าการคิดที่
