ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์แล้วกับการที่ผมต้องใช้ชีวิตร่วมกับไอ้เด็กหน้าซื่อที่ชื่อชบา ใครจะคิดล่ะครับว่าโลกใบนี้ยังมีคนที่มองโลกในแง่ดีขนาดนี้หลงเหลืออยู่
เขาเป็นคนที่จิตใจดีมากแบบที่ผมไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อน ทั้งที่เกิดมาในรังโจรแท้ ๆ แต่กลับมีความสามารถรอบด้านไปหมด แถมยังไม่เคยลักเล็กขโมยน้อยเลยสักครั้ง และที่ผมชอบมากกว่านั้นคือเขาไม่เคยยอมอยู่บ้านเฉย ๆ กลับมาเขาต้องทำอะไรให้ผมลุ้นอยู่เรื่อย อย่างเช่นถักผ้าปูโต๊ะทั้งผืนภายในเวลาแค่วันเดียว เตรียมกับข้าวไว้รอเมนูไม่เคยซ้ำ แถมยังตกแต่งบ้านของผมด้วยของตกแต่งแบบสีหวาน ๆ อย่างพวกผีเสื้อหรือไม่ก็ดอกไม้ ผมก็ไม่ได้ขัดเขานะครับ ดีใจด้วยซ้ำที่เขามาเติมสีสันให้กับบ้านผม แล้วก็...มาเติมสีสันให้กับชีวิตของผมด้วย
“นี่ครับคุณศิลา วันนี้ผมทำให้เยอะเลย เอาไปแบ่งเพื่อนที่ทำงานด้วยนะครับ”
คนตัวเล็กยิ้มร่าพร้อมกับยื่นกล่องข้าวสีเขียวส่งมาให้ผม กับข้าวที่เขาตื่นมา
