“ฉันบอกแล้วว่าฉันใจร้ายมากกว่านี้อีก เธอเป็นของฉันไพรหอม” เขากระแทกเธอจนตัวสั่นระริก จับเธออุ้มแล้วกระแทกกระทั้น ให้ร่างสาวสอดประสานลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะพาเธอไปสู่สวรรค์อย่างรุนแรง ไพรหอมถูกอุ้มออกมาภายนอก เธอล้าจนแทบเดินไม่ไหว แต่ก็ดิ้นหนีจะไปสวมใส่เสื้อผ้า “ไม่ต้องสวมหรอก ฉันอยู่ทั้งคน เธออุ่นทั้งคืนแน่นอน” เขากดเธอไปกับที่นอนทั้งร่างเปลือยเปล่า ไพรหอมตาโต เขาคงไม่คิดจะนอนกับเธอที่นี่หรอกนะ “ทำไมคุณไม่กลับไปนอนห้องของคุณ” “นี่มันก็ห้องของฉัน เพราะนี่มันบ้านของฉัน ฉันจะนอนที่ไหนก็ได้” เขาพูดอย่างยียวน “ในเมื่อคุณได้ในสิ่งที่คุณต้องการแล้ว ก็ออกไปได้แล้ว ไม่ชอบหน้ากันจะมาทนนอนด้วยกันทำไม” เธอต่อว่าเสียงสั่น “แต่ฉันยังไม่พอ” เขาพูดให้เธอหน้าแดง ไพรหอมรู้ดีว่าพันศึกคึกเพียงใด ครั้งสองครั้งของเขาไม่เคยพอ ไม่รู้เขาไปกินยาโด๊ปที่ไหนมานะ ถึงได้คึกขนาดนี้ เธอแอบค่อนขอดในใจ ความคิดขอ