“นี่คุณกำลังขู่หอมเหรอคะ” ไพรหอมรู้สึกห่วงใยลูกน้อยจนเป็นกังวล นภัสสรดูน่ากลัวและอันตรายกับเธอและลูกมากๆ
“ฉันไม่แค่ขู่ แต่ฉันเอาจริง นังผู้หญิงหน้าด้าน แกจะไปยุ่งกับใครก็ไป แต่อย่ามายุ่งกับผู้ชายของฉัน” นภัสสรด้วยสีหน้าและแววตามาดร้าย
“ฉันไม่มีวันยุ่งกับผู้ชายของใครแน่นอน เขามายุ่งกับฉันก่อน” แต่มันอดจะพูดออกไปแบบนั้นไม่ได้ พันศึกต่างหากมายุ่งกับเธอตั้งแต่แรก
“นี่แกจะหาว่าพี่พันศึกอยากยุ่งกับแกงั้นเหรอ ถ้าแกไม่อ่อยเขา มีรึที่เขาจะเอาแก” นภัสสรโกรธจนตัวสั่นเมื่อได้ยินคำโต้ตอบของเด็กสาวตรงหน้า
“คุณก็ไปถามกันเอาเองแล้วกัน ฉันขอตัวก่อนนะคะ และบอกได้เลยว่าฉันไม่คิดจะยุ่งกับสามีใคร คุณสบายใจได้” ไพรหอมทิ้งท้ายเอาไว้แค่นั้น
“ก็ให้มันจริงเถอะ” นภัสสรเสียงกร้าว “เพราะถ้าไม่จริงอย่างปากพูด ฉันจะจัดการแกให้สาสมแน่”
ไพรหอมเดินหนีมาอย่างรวดเร็ว รับรู้ถึงความร้ายกาจของอีกฝ่ายแล้วทำให้รู้สึกสยดส
