บทนำ.2
1552 คำ
“ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม”
“ครับคุณฟิโอดอร์”
บอริสมือขวาที่นั่งข้างคนขับรถรับคำคนเป็นนายอย่างแข็งขัน ส่วนมือซ้ายอย่างอีวานรีบผลักประตูออก แล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูให้เจ้านายของพวกเขาได้ก้าวลงจากรถยุโรปคันหรู
ฟิโอดอร์ อัครา คอมบารอฟคือชื่อของเจ้าของร่างสูง 183 เซนติเมตร ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มดุดัน ไรเคราจางๆ ที่ล้อมกรอบหน้ายิ่งทำให้เขาดูน่าเกรงคราม ดวงตาสีเทาอมฟ้าดูล้ำลึกราวกับซุกซ่อนเรื่องราวบางอย่างเอาไว้ คิ้วของเขาคมเข้ม จมูกโด่งคมสันเป็นสันนูนเด่นชัดรับกับริมฝีปากหยักสวย เรือนกายแข็งแกร่งซุกซ่อนอยู่ในสูทสีดำสนิทที่ถูกตัดเย็บอย่างประณีต ทุกย่างก้าวของเขาสง่างาม อกผายไหล่กว้างอย่างชาวตะวันตก ดวงหน้าคมคายที่ราวกับว่าพระเจ้าจงใจเสกสรรค์ปั้นแต่งก็บ่งบอกเช่นนั้น หากแต่แท้จริงแล้วเลือดครึ่งหนึ่งในตัวของเขาเป็นชาวไทยจากทางฝั่งของมารดา ส่วนอีกฝั่งของบิดาคือสายเลือดชาวรัสเซีย
ขายาวของฟิโอดอร์ก้าวลงจากรถ มุ่งหน้าเข้าไปในโรงแรมหรูใจกลางพัทยา รอบตัวของเขารายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดนับสิบ รวมบอริสมือขวา และอีวานมือซ้ายทั้งหมดเป็นชาวรัสเซีย หากแต่ฟิโอดอร์ รวมถึงบอดี้การ์ดของเขาก็สามารถพูดภาษาไทยได้อย่างคล่องแคล่ว เพราะทั้งหมดต่างใช้ชีวิตในประเทศไทยในแต่ละปีไม่น้อยเลย ครึ่งปีแรกพวกเขาจะอยู่ที่กรุงมอสโก ประเทศรัสเซีย ส่วนครึ่งปีหลังพวกเขาก็จะอยู่ที่ประเทศไทย
และเป็นเช่นนี้มาราวๆ สิบกว่าปีแล้ว
และฟิโอดอร์ก็สามารถพูดได้ถึง 9 ภาษา
เหลืออีกเพียงไม่กี่ก้าวฟิโอดอร์กำลังจะก้าวเข้าไปด้านในเนื่องจากวันนี้เขานัดกินข้าวกับท่านอุดมซึ่งเป็นเลขาฯ ของรัฐมนตรีกระทรวงยุทธการ หากแต่ไม่ทันจะได้ทำอย่างที่ใจต้องการ เสียงร้องโวยวายของใครบางคนก็ดังขึ้นหรืออาจจะมากกว่าหนึ่งทำให้ร่างสูงต้องเหลียวไปมอง ในขณะที่บอดี้การ์ดของเขาอยู่ในท่าเตรียมพร้อมอย่างระแวดระวัง
“ถอยไปปปปป”
ตมิสาร้องลั่นพลางแหวกเข้ามาในกลุ่มของบอดี้การ์ด แต่สุดท้ายหญิงสาวก็ไม่สามารถเข้ามาถึงตัวฟิโอดอร์ที่เบือนหน้าหนีไปแล้วได้เพราะบอดี้การ์ดของเขาขวางเอาไว้ ซ้ำหญิงสาวยังถูกล็อคตัวเอาไว้โดยบอดี้การ์ดสองคน
“ปล่อยฉันนะโว้ยยยย มาจับฉันไว้ทำไม ปล่อยยยย”
ตมิสาร้องโวยวายพลางดิ้นรนขัดขืน ยิ่งเห็นลูกน้องของเสี่ยโปเข้ามาใกล้ตมิสาก็ยิ่งดีดดิ้นอย่างสุดกำลัง แต่ดูเหมือนนอกจากหญิงสาวจะไม่ได้รับอิสระแล้ว อีวานยังก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าของหญิงสาวด้วยท่าทางคุกคาม เขาจ้องหน้าเธออย่างพิจารณา ท่าทางที่ดูมอมแมมของหญิงสาวทำให้อีวานขยับคิ้วน้อยๆ ก่อนที่เขาจะเค้นเสียงหนัก
“ใครส่งเธอมา”
ถ้อยคำภาษาไทยที่ออกจากปากของอีวานทำให้ตมิสาหยุดดิ้นรนพลางมองอีกฝ่ายอย่างนึกแปลกใจเพราะไม่คิดว่าฝรั่งตัวโตจะพูดภาษาไทยได้อย่างชัดถ้อยชัดคำขนาดนี้ หากแต่ไม่ทันได้โต้ตอบอะไรกลับไป ลูกน้องของเสี่ยโปก็มาถึง
“ปล่อยตัวนังนั่นมาให้พวกฉัน มันเป็นลูกหนี้ของเสี่ยโป ฉันจะเอาตัวมันไปให้เสี่ย”
“ก็บอกว่าไม่มีๆ ไง คนไม่มีจะให้มีได้ยังไงวะ” ตมิสาตะโกนโต้ตอบกลับไป
“ไม่มีแกก็ต้องไปหาเสี่ยโป”
“ฉันไม่ไปโว้ย”
บทสนทนาระหว่างตมิสากับลูกน้องของเสี่ยโปดังลั่น อีวานเห็นว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฟิโอดอร์ เป็นแค่เรื่องไล่ตามทวงหนี้กัน เขาจึงดึงร่างของตมิสาออกมาแล้วทำท่าจะโยนหญิงสาวออกไปทว่า
“พี่ ช่วยฉันด้วย ฉันไม่อยากโดนไอ้พวกนั้นจับไป มันจะเอาฉันไปให้ไปไอ้เสี่ยบ้ากาม ฉันไม่อยากไป นะๆ พี่ช่วยฉันหน่อยนะ”
ตมิสายกมือไหว้ประหลกๆ พลางโป้ปดคำโตอย่างต้องการขอความเห็นใจ หญิงสาวไม่เคยเจอเสี่ยโป แต่พวกเสี่ยก็มักจะเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรอกหรือ เธอขอคิดในแง่ร้ายไว้ก่อน อีวานเหลือบสายตาไปมองฟิโอดอร์อย่างต้องการขอความเห็น แต่ฟิโอดอร์ส่ายหน้า อีวานจึงหันไปบอกลูกน้องเสี่ยโปพร้อมๆ กับที่เขาเหวี่ยงร่างของตมิสาไปให้ลูกน้องของเสี่ยโป
“เอาคนของพวกแกไปซะ”
อีวานบอกแค่นั้นแล้วเดินกลับไปยืนข้างกายฟิโอดอร์ที่ยังคนยืนนิ่งสีหน้าของเจ้าตัวก็เรียบเฉยท่ามกลางเหล่าบอดี้การ์ดตามเดิม ในขณะที่ตมิสาส่งเสียงกรีดร้องโวยวาย
“ไอ้พวกฝรั่งบ้า ไอ้พวกแล้งน้ำใจ”
ตมิสาตะโกนด่าทอ ฟิโอดอร์ยังคงสีหน้าเรียบเฉยอย่างไม่แยแส เขาขยับเท้าไปพร้อมกับเหล่าบอดี้การ์ด ในขณะที่เบื้องหลังของเขาคือภาพที่ตมิสาโดนลูกน้องเสี่ยโปหิ้วปีกออกไป ตมิสาโกรธจัด และตอนนี้หญิงสาวก็พาลพาโลไปหมด เห็นยักษ์ตัวสูงใหญ่เสียดฟ้าเหลือเพียงมดตัวน้อยนิดที่เดินอยู่บนพื้นดินเท่านั้น
“ปล่อยฉัน ไอ้พวกบ้า”
ตมิสาตะโกนด่าทอลูกน้องเสี่ยโปพลางดิ้นรน พลังเฮือกสุดท้ายถูกนำออกมาใช้ ตมิสาหลุดออกจากพันธนาการได้ หญิงสาวโน้มตัวลงถอดรองเท้าผ้าใบออกจากเท้า ข้างหนึ่งเขวี้ยงใส่ลูกน้องของเสี่ยโป ส่วนอีกข้างตั้งใจเขวี้ยงใส่อีวานเพราะความแล้งน้ำใจของอีกฝ่าย หากแต่รองเท้าของหญิงสาวกลับลอยไปถูกไหล่กว้างของฟิโอดอร์เข้าอย่างจัง
เหมือนทุกอย่างหยุดนิ่งไปเสียดื้อๆ ตอนที่ฟิโอดอร์หมุนตัวกลับมา บอดี้การ์ดที่รายล้อมรอบตัวของเขาค่อยๆ เปิดทางให้คนเป็นนาย ภายใต้แว่นกันแดดสีดำสนิทที่พวกเขาสวมใส่ แม้สีหน้าของพวกเขาจะนิ่งเรียบเฉกเช่นเดิม หากแต่ดวงตาของพวกเขากำลังหวาดหวั่นไม่น้อย
พวกเขาทำงานพลาด แม้ไม่ได้ตั้งใจก็ตาม
จู่ๆ ตมิสาก็รู้สึกลำคอแห้งผากขึ้นมาฉับพลันตอนที่ร่างสูงสง่าของฟิโอดอร์มาหยุดอยู่ตรงหน้า บนใบหน้าหล่อเหลานั้นสวมแว่นกันแดดสีดำสนิทเอาไว้ แม้จะไม่เห็นแววตาของอีกฝ่าย แต่ตมิสากลับรู้สึกได้ถึงความเกรี้ยวกราดที่แผ่ออกมาจากตัวของอีกฝ่าย
ส่วนลูกน้องของเสี่ยโปนั้นพอเห็นท่าไม่ดีก็เปิดแน่บไปเรียบร้อยแล้ว
ตมิสาไม่ได้มีเวลาให้ตกอกตกใจนานนัก เพียงวินาทีที่เธอมองคนตรงหน้าผ่านแว่นกันแดด ข้อมือของหญิงสาวก็ถูกมือหนาของฟิโอดอร์ยึดครอง
“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเขวี้ยงรองเท้าใส่คุณนะ ฉันตั้งใจจะเขวี้ยงใส่พี่ฝรั่งตัวโตคนนั้นต่างหาก”
ตมิสาบอกเสียงแผ่วพลางชี้นิ้วไปที่อีวาน มาถึงตรงนี้หญิงสาวเพิ่งจะตระหนักได้ว่าไม่ว่าเธอตั้งใจจะขว้างรองเท้าผ้าใบใส่ใคร ผลลัพธ์ก็คงไม่ต่างกันนัก
แต่หญิงสาวไม่รู้หรอกว่าผลลัพธ์ที่กำลังจะได้เจอต่างกันมากเหลือเกิน เพราะคนตรงหน้าของหญิงสาวคือฟิโอดอร์ อัครา คอมบารอฟ
มาเฟียรัสเซียที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมอันดับต้นๆ ของโลก
คำแก้ตัวที่ราวกับว่าขว้างงูไม่พ้นคอทำให้แรงบีบรัดที่ข้อมือของเตมิสาแรงขึ้นอย่างไร้การผ่อนปรน ฟิโอดอร์เหวี่ยงร่างของตมิสาไปให้บอดี้การ์ดคนหนึ่งแล้วสั่งด้วยเสียงเฉียบขาดว่า
“พากลับไปรอฉันที่คฤหาสน์ เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
“ฮือ ฉันไม่ไป ปล่อยยยย”
ตมิสาขืนตัวทั้งดีดดิ้นพลางร้องโวยวายหากแต่สุดท้ายก็ถูกก็ถูกบอดี้การ์ดร่างหนาลากตัวไปอยู่ดี ในขณะที่ฟิโอดอร์ทำเพียงมองหญิงสาวอย่างไม่ใส่ใจ เขาถอดสูทตัวนอกที่มีรอยรองเท้าของหญิงสาวออก แล้วหันไปบอกให้บูริสไปนำเสื้อสูทตัวใหม่มาให้ ในขณะที่รถที่ตมิสานั่งค่อยๆ เคลื่อนออกไปจากหน้าโรงแรมนั้น
“เอาสูทตัวใหม่ตามไปให้ฉันด้วย”
“ได้ครับ”
บอริสรับคำสั่งแข็งขันแล้วไปจัดการตามคำสั่งของฟิโอดอร์ อีวานกับบอดี้การ์ดที่เหลือเดินตามฟิโอดอร์เข้าไปในล็อบบี้ของโรงแรม ในขณะที่บอริสกับบอดี้การ์ดอีกคนกำลังมุ่งหน้าไปที่จอดรถของโรงแรมเพื่อหยิบสูทตัวใหม่ไปให้ฟิโอดอร์
ฝากติดตามด้วยนะคะ
- ผู้เขียน
