ตมิสาเท้าความถึงคำพูดของตนตอนที่ฟิโอดอร์ขึ้นเครื่องบินเจ็ทไปเอเธนส์
“นี่เธอหวังผลขนาดนั้นเลยเหรอ”
“นายคะ พูดขนาดนั้นแล้วมิไม่ได้หวังอะไรเลยค่ะ ไม่เลยสักนิด”
“ฮึ ประชดเก่งจริงนะแม่คุณ”
“มิไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น”
ตมิสาปล่อยกอดแล้วยกมือขึ้นปิดหูทั้งสองข้างพลางสั่นหน้าไปมาอย่างเด็กที่เอาแต่ใจ แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้ทำให้ฟิโอดอร์รู้สึกขุ่นเคือง เขากลับเอ็นดูหญิงสาวเสียมากกว่า
เห็นได้จากนัยน์ตาสีเทาอมฟ้าที่กำลังพราวระยับคู่นั้น
“โตเฌ่”
“คะ”
จู่ๆ เขาก็พูดออกมาแบบนั้น จึงไม่แปลกเลยที่บนดวงหน้าเกลี้ยงเกลานั้นราวกับว่ามีเครื่องหมายคำถามแปะหราบนหน้าผาก
“ก็ตอบรับคำของเธอไง เธอบอกยาวาส ลุยบลิอู ฉันก็ตอบเธอว่าโตเฌ่”
“จริงเหรอคะนาย” ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างพลางถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเมื่อเขาตอบรับคำบอกรักของเธอด้วยคำว่า ‘เช่นกัน’ ในภาษารัสเซีย และแบบนั้นก็ทำให้หัวใจของหญิงสาวพองโตจนแทบคับอก “นายพูด
