“ก็คือฉันมีหน้าที่เฝ้าเธอเล่นน้ำเป็นแบบนั้นใช่ไหม”
ฟิโอดอร์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมสระว่ายน้ำในคฤหาสน์หรูเลิกคิ้วถามตมิสาที่ดำผุดดำว่ายอยู่ในสระ ถึงแม้ตอนนี้จะเลยเวลาที่พระอาทิตย์ตกดินมาได้ราวๆ ชั่วโมงเศษแล้ว ตมิสาก็ยังคงไม่ยอมขึ้นมา ร่างเล็กที่อยู่กลางสระว่ายมาเกาะที่ขอบสระตรงตำแหน่งที่ฟิโอดอร์นั่งอยู่
“นายบอกว่าจะอยู่ข้างๆ มินี่คะ นายพูดเมื่อคืนนี้ มิจำได้”
“ฮึ ตัวแค่นี้จำเก่งจริงนะ”
ฟิโอดอร์กระตุกยิ้ม ดวงตาคมกริบยังคงจับจ้องที่ดวงตากลมโตของตมิสาที่กำลังฉายแววเศร้าหมอง หากแต่เจ้าตัวยังพยายามปั้นยิ้มและฟิโอดอร์ก็เข้าใจสถานการณ์ดี ที่เป็นอยู่ในตอนนี้เขาถือว่าตมิสาเก่งมากแล้ว เพราะวันนี้หญิงสาวต้องรับมือกับเรื่องที่สะเทือนใจไม่น้อยเลย
และแน่นอนว่าฟิโอดอร์ไม่ใช่คนที่พูดปลอบใจเก่งนัก หากแต่ที่เขาทำได้นั่นก็คือการอยู่ข้างเธอตามที่เขาบอกเอาไว้ ฟิโอดอร์รักษาคำพูดของตนเสมอ
“สมองวัยรุ่นก็อย่างนี
