15.2

1813 คำ

“ฉันอยู่นี่และฉันก็ไม่ได้ขี้ขลาด ที่สำคัญฉันไม่ใช่หมาลอบกัดเหมือนใครบางคน” ฟิโอดอร์ตะโกนตอบในขณะที่เขาใช้รถกันกระสุนเป็นที่กำบัง บอริสกับอีวานก็อยู่เคียงข้างคนเป็นนายอย่างไม่เกรงกลัว “ไม่ได้ขี้ขลาดก็โผล่หัวออกมา” “ฮึ ฉันไม่ได้โง่โผล่หน้าไปให้แกยิงง่ายๆ หรอกนะมัคซิม” ฟิโอดอร์โต้ตอบในขณะที่กำลังครุ่นคิดว่าจะจัดการกับมัคซิมอย่างไรดี เขาไม่อยากให้มีใครต้องนองเลือดไปมากกว่านี้ และฟิโอดอร์ก็ไม่อยากฆ่าใครถ้าไม่จำเป็น หากจัดการมัคซิมได้ทุกอย่างก็จบ “คนของเราใกล้มาถึงหรือยัง” “ไม่เกินห้านาทีครับนาย” อีวานให้คำตอบเสียงเครียด ก่อนที่ฟิโอดอร์จะหันไปหาบอริสที่เอามือกุมแขนซ้ายเอาไว้ “นายไหวนะบอริส” “ครับนาย ผมยังไหว” บอริสรับคำก่อนที่มัคซิมจะตะโกนขึ้นมาอีกครั้ง “ไม่คิดว่าคนตระกูลคอมบารอฟจะขี้ขลาดขนาดนี้” “ฉันก็ไม่คิดว่าตระกูลซาโกเยฟจะเป็นได้แค่หมาลอบกัด” มัคซิมถึงกับกัดฟันกรอดอย่างเจ็บใจ ไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม