บทส่งท้าย

2037 คำ

หลายวันต่อมา ออกจากไอซียูแล้วแพทย์ก็อนุญาตให้ตมิสาไปพักฟื้นต่อที่ห้องพิเศษได้ เพราะความอ่อนเพลียทำให้ตมิสาตื่นแค่ชั่วพักชั่วครู่ เวลาส่วนใหญ่ก็หมดไปกับการนอนพัก และฟิโอดอร์ก็ยังคงเฝ้าหญิงสาวไม่ห่าง เปลือกตาบางใสค่อยๆ เปิดขึ้น สิ่งที่หญิงสาวเห็นเป็นอันดับแรกนั่นก็คือเพดานห้องขาวสะอาดตา แต่เมื่อดวงหน้าเรียวรูปไข่เบือนมาด้านข้างจึงเห็นฟิโอดอร์นั่งกอดอกหลับสนิทอยู่บนเก้าอี้ ตมิสาไม่ทันอ้าปากเรียก ฟิโอดอร์ก็ลืมตาขึ้นมาเสียก่อน “ตื่นแล้วเหรอ” “ค่ะ” ตมิสาวยิ้มหวานตอบเขา สีหน้าของหญิงสาวดูสดชื่นขึ้นมากเพราะการได้พักผ่อนอย่างเพียงพอ “ทำไมไม่นอนพักที่โซฟาล่ะคะ มานั่งแบบนี้เมื่อยแย่เลย” “พูดเยอะขนาดนี้ หายดีแล้วงั้นสิ” “มินอนมาตั้งหลายวันแล้วนะคะ ไม่หายก็แย่แล้วค่ะ” ตมิสาบอกตอนที่พยายามจะขยับตัวลุกนั่ง แต่เมื่อถูกสายตาคมกริบตำหนิหญิงสาวก็ยิ้มแหยและยอมหยุดขยับตัว ฟิโอดอร์จึงเอี้ยวตัวไปกดปุ่มปรั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม