บทที่ 5
ตมิสารู้สึกงุนงงและยังจับต้นชนปลายไม่ถูก จู่ๆ เธอก็ตกเป็นกรรมสิทธิ์ของฟิโอดอร์ อัครา คอมบารอฟ เขายกหนี้ให้ก็จริง แต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าเขาจะอนุญาต
ระหว่างเป็นหนี้เสี่ยโปกับการตกเป็นกรรมสิทธิ์ของมาเฟียอย่างฟิโอดอร์แบบไหนมันจะแย่กว่ากัน
ความคิดของตมิสาต้องสิ้นสุดลงตรงนั้นเมื่อประตูห้องถูกเปิดอีกครั้งหลังจากที่ฟิโอดอร์ออกไปได้พักใหญ่ คนที่เข้ามาใหม่คืออันนา เธออยู่ในชุดแม่บ้านแบบกระโปรงยาวลงมาเลยเข่าสีกรมท่า ส่วนปกเสื้อกับกระดุมเป็นสีขาว แล้วสวมทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีขาวอีกทีหนึ่ง ในมือของแม่บ้านวัยกลางคนมีถาดอาหารติดมือมาด้วย
“นายให้ฉันเอาอาหารมาให้คุณค่ะ”
อันนาบอกอย่างสุภาพและท่าทางก้เป็นไปอย่างนอบน้อมราวกับว่าตมิสาเป็นเจ้านายคนหนึ่ง หญิงสาวรีบยกมือขึ้นโบกไปมาเป็นพัลวัน
“ไม่ต้องสุภาพกับฉันขนาดนั้นก็ได้ค่ะ ฉันคือคนที่ป้าอันนาหาเสื้อผ้าให้เปลี่ยนแล้วก็หาข้าวให้กินไ
