ตมิสาค่อยๆ ขยับเท้าถอยออกมาจากริมระเบียงที่ชั้นสองหลังจากบทสนทนาของพวกเขาสิ้นสุดลงตรงนั้น หญิงสาวรีบพาตัวเองกลับเข้าไปในห้องตอนที่เห็นฟิโอดอร์ลุกจากโซฟา กลัวเขาจะต่อว่าที่เธอแอบฟังอย่างไม่ตั้งใจ คลิก! ตมิสาขึ้นมานอนบนเตียงอย่างฉิวเฉียด อดคิดในใจไม่ได้ว่าคนอะไรช่างขายาวเสียจริง ใช้เวลาเพียงไม่นานเขาก็พาตัวเองขึ้นมาบนห้องที่เธอนอนเรียบร้อยแล้ว เปลือกตาบางใสแสร้งปิดสนิทตอนที่ได้ยินเสียงฝีเท้าคู่นั้นขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ร่างบางสะดุ้งตัวน้อยๆ ตอนที่รู้สึกว่าที่นอนอีกฝั่งยวบลง แต่ถึงกระนั้นตมิสาก็ยังแกล้งหลับต่อ จนกระทั่งเสียงทุ้มต่ำดังขึ้น “ตื่นแล้ว ทำไมถึงยังต้องแกล้งหลับอีก” เปลือกตาสีมุกขยับยุกยิกอย่างที่ตมิสาไม่อาจห้ามปรามร่างกายของตัวเองได้ แต่หญิงสาวยังทำนิ่งราวกับไม่ได้ยินในสิ่งที่ฟิโอดอร์พูดและราวกับว่าเธอกำลังหลับสนิทจริงๆ แต่ดูเหมือนว่าจะช่วยอะไรไม่ได้เลย “จะลุกขึ้นมาคุยกัน