“ข้ารู้ว่าท่านคงรอเวลานี้ เวลาที่จะได้แก้แค้นคนที่ฆ่าคนรักของท่าน...จิ้นเหอ...ท่านเคยกล่าวมิใช่หรือว่าหากพบกันอีกครั้งเราต่างเป็นศัตรูที่อยู่คนละฝั่ง มิมีวันที่ท่านจะผูกมิตรกับคนชั่วอย่างข้า”
“ถึงเวลานี้เจ้าก็ยังปากดีอยู่อีกหรือ หึ...ข้าคิดว่าแค่นี้เจ้าก็เหมือนตายทั้งเป็น ดูเจ้าตอนนี้ซี...อ่อนแอและต้องสูญเสียตำแหน่งอันยิ่งใหญ่ในพรรคมาร”
“ข้ามิเคยเสียดาย”
“จะให้ข้าเชื่อเจ้าอย่างนั้นหรือ ฟางซิน...หากพูดความจริงสักครั้งข้าอาจมิชังเจ้ามากไปกว่านี้”
“ข้าจะบอกท่านเหมือนที่หัวใจของข้านึกคิด ข้ามิเคยเสียดายที่จะต้องถูกถอดออกจากการเป็นประมุข มิเคยเสียดายที่ต้องถูกขับไล่จากสำนัก สิ่งที่ข้าต้องการคือแก้แค้นเท่านั้น”
“เจ้าเอาความแค้นที่มีต่อคนอื่นมาลงที่คนบริสุทธิ์มากมายนับไม่ถ้วน หรือต้องฆ่าคนทั้งยุทธภพเจ้าถึงจะพอใจ”
“จิ้นเหอ...”
เสียงแผ่วเบาลอดจากปากของฟางซิน นางจะขยับตัวออกห่างแต่ถูกแขนหนา
