@ห้องพยาบาล
อืม ~
เสียงครางเบาๆ หลุดจากริมฝีปากแห้งผาก ขณะที่เปลือกตาหนักอึ้งค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างเชื่องช้า แสงไฟสีขาวจากเพดานพุ่งตรงเข้าสู่ดวงตา ทำเอาต้องหรี่ตาแทบไม่ทัน หัวมันหนักจนเหมือนมีค้อนทุบซ้ำอยู่ข้างใน ทุกอย่างรอบตัวหมุนวนอย่างไร้ทิศทาง...ภาพเบลอๆ ที่มองเห็นทำให้รู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยในหมอกหนา อึดอัด หายใจไม่สะดวก คลื่นไส้ตีขึ้นมาเป็นระลอก
ร่างกายพยายามขยับ แต่แรงแทบไม่มี
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างเตียง พร้อมกับใบหน้าคุ้นเคยที่โน้มลงมาเล็กน้อย สายตาคู่นั้นมองผมอย่างห่วงๆ แต่ก็แฝงไว้ด้วยความกวนตามแบบฉบับมัน
"ไง...ฟื้นแล้วเหรอมึง..."
ผมพยายามจะตอบ แต่มันไม่ใช่เสียง...มันคือความรู้สึกแน่นในลำคอที่ไหลย้อนขึ้นมาแทน ผมโก่งคอทันที ก่อนจะอาเจียนออกมาใส่ถังขยะใต้เตียงพยาบาลอย่างหมดสภาพ ร่างกายสั่นเทาไปหมด เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดเต็มหน้าผาก
"ไอ้เชี้ย...อ้วกออกมาจนได้..." : อคิน
ผมหอบหายใ
