แพรไหมมองพชรที่ค่อย ๆ ขยับเข้ามาใกล้จนทำให้เธอต้องถอยหลังหนี บรรยากาศภายในรถเงียบสงัด เงียบจนสามารถได้ยินเสียงหายใจของกันและกัน
พชรเดิมทีแค่ตั้งใจจะแกล้งเธอเล่น ๆ แต่พอมองเห็นผิวที่แดงระเรื่อจากการดื่มไวน์ ผิวขาวผ่องริมฝีปากแดงสด โดยเฉพาะดวงตาที่ชุ่มฉ่ำเหมือนสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง ทำให้เขาอดใจไม่ไหวที่จะค่อย ๆ ขยับเข้าไปใกล้…
อยากจะสัมผัสริมฝีปากเธอสักที…
แพรไหมมองเขาอย่างอดกลั้น เธอแทบอยากจะกรี๊ด
ผู้ชายคนนี้ยังคงไม่ทิ้งนิสัยเจ้าชู้ของเขาจริง ๆ!
ในวินาทีต่อมา แพรไหมคว้าประตูรถเปิดออกทันที จากนั้นเธอก็รีบกระโดดลงไป “ขอบคุณที่มาส่งนะคะ ท่านประธาน ฉันขอตัวกลับก่อนค่ะ”
พชรที่พลาดโอกาสที่จะได้จูบเธอจึงรู้สึกขัดใจเล็กน้อย แต่ก็ต้องเก็บอาการไว้
แต่อย่างไรก็ตาม ท่าทางที่แพรไหมแสดงออกมาอย่างลนลานนั้นกลับทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายขึ้น “ไม่ชวนผมขึ้นไปดื่มชาสักแก้วเหรอ?”
“ขอโทษนะคะ ฉันไม่เคยดื่มชาเล
