ในห้องทำงาน พชรนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน และกำลังตรวจสอบเอกสารสัญญาต่าง ๆ เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ ทำให้เขาเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์
ในขณะที่แพรไหมเคาะประตูและเดินเข้ามานั้น เขากำลังเซ็นชื่อในสัญญาฉบับหนึ่งอยู่พอดี เมื่อเซ็นเสร็จ เขาจึงวางเอกสารลงและเงยหน้ามองเธอ
“ท่านประธานพชร!” แพรไหมเรียกเขาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“คุณจะลาออก?” พชรมองถามขึ้นทันที
“ใช่ค่ะ” แพรไหมตอบอย่างมั่นใจ
“ทำไมล่ะ? บอกเหตุผลมาสิ” พชรเอ่ยถาม
แพรไหมขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำถาม เหตุผลงั้นเหรอ?
วันแรกที่เธอเจอเขา เธอเข้าไปขัดจังหวะช่วงเวลาส่วนตัวจนทำให้เขาหงุดหงิด และในวันเดียวกัน พวกเขาก็มีปัญหากันที่ร้านอาหาร นี่ไงเหตุผล?!
แต่ทำไมพชรดูเหมือนจะไม่สนใจอะไรเลย?
นี่เขาไม่สนใจสักนิดเลยเหรอ?
ได้ยินมาว่า ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาอยู่ซีเจย์ กรุ๊ป เขาไล่พนักงานออก เพียงเพราะพนักงานคนนั้นพูดอะไรที่เขาไม่ชอบ แต่ตอนนี้…
แพรไหมไม่เข้าใจเขา
