พี่แท้ไม่ได้ยกเท้าขึ้นมาถีบมัน แต่กลับยิ้มกว้างกว่าเดิม แม้พี่แท้ไม่ได้เอื้อนเอ่ยคำตอบออกมา แต่รอยยิ้มและสายตาก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนแล้ว
เจิดรู้…โลกรู้
โอ่งรู้…ชาวบ้านรู้
ตะวันยังไม่ทันตกดิน เหล่าคนงานและลูกน้องของกำนันทองแท้ก็พากันรู้กันหมดแล้วว่า กำนันทองแท้จีบแม่เดือน
เมื่อถึงเวลาไปรับทองแท่ง เหนือเดือนเปิดประตูห้อง แง้มออกเพียงเล็กน้อย หญิงสาวเยี่ยมหน้าออกมามองซ้ายขวาอย่างระแวดระวัง เมื่อไม่เห็นคนที่เธออยากจะหลบหน้า หญิงสาวก็ค่อย ๆ พาตัวเองออกมาจากห้อง เธอหันหลังไปปิดประตูเบา ๆ แล้วเดินย่องไปทางบันได
“หนูเดือน เป็นอะไรลูก ทำไมเดินแบบนั้น” แม่ทองล้วนเอ่ยทักเมื่อเห็นเหนือเดือนเดินแปลก ๆ
“เอ่อ…เปล่าค่ะ คือเดือนกำลังฝึกเดินเขย่งเหมือนเวลาใส่รองเท้าส้นสูงน่ะค่ะ เวลาเดินประกวดบนเวทีจะได้เดินคล่อง”
“อ้อ !” แม่ทองล้วนพยักหน้าเห็นด้วย ผู้สูงวัยยิ้มดีใจที่เหนือเดือนกระตือรือร้น เตรียมความ
