ทองแท่งคลายวงแขนออก เด็กน้อยถอยหลังไปสองก้าว ประนมมือไหว้พร้อมกับโค้งคำนับอย่างนอบน้อม เขาไหว้พ่อแท้ก่อนแล้วก็หันมาไหว้แม่เดือน
“สวัสดีครับพ่อแท้ สวัสดีครับแม่เดือน”
พอเสร็จสิ้นภารกิจ ทองแท่งก็ลดสองแขนแนบลำตัว เงยหน้าขึ้นมายิ้มแต้
“ดีใจเรื่องอะไร ทำไมยิ้มขนาดนี้” ทองแท้ถามลูกชายพลางยื่นมือไปยีศีรษะเล็กเบา ๆ
ทองแท่งยิ้มกว้างมากกว่าเดิม เขาเงยหน้ามองพ่อแท้กับแม่เดือนสลับไปมา ก่อนจะไปหยุดจ้องหน้าแม่เดือนแล้วพูดว่า
“ก็ครูชบาบอกว่า พ่อแท้จีบแม่เดือน อีกหน่อย แม่เดือนก็จะเป็นแม่ของแท่งจริง ๆ แล้ว”
สองหนุ่มสาวหันมามองหน้ากันโดยอัตโนมัติ ทองแท้นั้นยิ้มปลื้มกับความน่ารักน่าชังของลูก ส่วนเหนือเดือนนั้นทำหน้าอีหลักอีเหลื่อ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ระหว่างทางขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน เวลามีใครตะโกนทักทาย ทองแท่งซึ่งนั่งอยู่กลางเบาะ อยู่ระหว่างพ่อแท้กับแม่เดือน ก็ตอบเสียงฉะฉานและยิ้มแป้นอย่างมีความสุข
