บรรยากาศตึงเครียดจนรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง เมื่อเฮียสิงห์ประจันหน้ากับน้องชายและเมียเก่าที่นั่งข้างกัน ส่วนเจินที่นั่งตัวลีบอยู่ข้างเจ้าของไร่ชาถูกปลอบด้วยการลูบหัวปอย ๆ
สายตาคมดูดุนดันจ้องทั้งสองคนตรงหน้า ก่อนที่จะเริ่มเปิดประเด็นอย่างไม่อ้อมค้อม และไม่สนใจว่าสิ่งที่พูดจะรุนแรงจนไปกระทบความรู้สึกใครบ้าง
“ถ้าข่าวไม่ไปถึงหูกูเอง มึงก็ไม่คิดจะเล่าเลยใช่มั้ยวะ”
“ผมคิดจะบอกเฮียอยู่แล้วแค่ยังไม่มีเวลา”
“งั้นมึงก็เล่ามาสิ กูรอฟังอยู่”
เฮียเสือนั่งก้มหน้าบีบมือเข้าหากันแน่น ยาหยีที่เห็นว่าเขาอยู่ในสภาวะโดนแรงกดดัน เลยแตะลงบนแขนของเจ้าตัวพร้อมกับคลี่ยิ้มบางเบา
เจ้าของใบหน้าคมคายพยักหน้ารับ พลางจับมือของยาหยีไปวางไว้ที่หน้าตักเธอตามเดิม
เฮียสิงห์หลุบตามองการกระทำทั้งคู่ พลันขมวดคิ้วยุ่งเข้าหากัน พร้อมกับตวัดสายตามองน้องชายอย่างเดือดดาล
“นี่มึงจะกลับไปแดกของเก่าเหรอไอ้เสือ” เสียงคำถามเต็มไปด
