ตอนที่ได้รู้ว่าเพื่อนเก่ามาหา ใจของอุรัสยาก็ไม่ค่อยดีเท่าไร เธอคิดไปถึงว่าอาจจะเป็นปกป้อง เพราะมีเพียงเขาเท่านั้นที่เป็นคนในอดีตเพียงคนเดียวที่รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ หญิงสาวนิ่งคิดอยู่นานแต่สุดท้ายก็ยอมออกไปจนได้
ทว่าคนที่เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้เจอเขากลับอยู่ที่นี่!
ทันทีที่เห็นใบหน้าหลังแว่นกันแดดนั้นอุรัสยาก็นึกอยากให้ตัวเองจำผิด กระทั่งผู้ชายตรงหน้าเธอถอดแว่นกันแดดออกจากดวงหน้า เผยให้เห็นดวงตาคมกริบสีอำพันชัดเจน ดวงตาของเขาจ้องมองมายังเธอนิ่ง ดูไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
อุรัสยาชาวาบไปทั่วกาย เธอตัวแข็งทื่อ นึกอยากวิ่งหนีไปจากที่ตรงนี้ แต่กลับขยับไม่ได้แม้แต่น้อย กระทั่งเขาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ มือใหญ่คว้าจับข้อมือเล็กเธอเอาไว้แน่นในยามก้มหน้าลงมองเธอพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อเธอเสียงเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ ออกมา
“อุ้ม”
“คุณเสือ!”
อุรัสยาได้สติในตอนที่เขาแตะข้อมือเธอนั่นเอง หญิงสาวตัวสั
