เสน่หาหวนคืน

ตอนที่ 2

หญิงสาวหยุดยืนข้างทางในตอนที่รู้สึกมึนหัวแทบจะทนไม่ไหว ดวงตาพร่าเบลอ อาการป่วยเธอไม่ดีมาสองสามวันแล้วแต่แค่ไม่เคยบอกใคร วินาทีนั้นเธอเห็นรถแลนด์โรเวอร์ของพยัคฆ์แล่นผ่านไป หญิงสาวมองตามอย่างช้าๆ ก่อนจะทรุดลงกับพื้นแล้วหมดสติไปในที่สุดเพราะไม่อาจฝืนตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว

“ช่วยด้วย! มีคนเป็นลม!”

ดูเหมือนจะมีใครสักคนสังเกตเห็นอาการของเธอพอดีจึงคว้าตัวเธอเอาไว้ได้ทัน อุรัสยารับรู้ได้ถึงเสียงตะโกนและมืออวบอูมที่จับแขนเธอเอาไว้แน่นแล้วก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย

๐๐๐

ตอนที่รู้สึกตัวอีกครั้งหญิงสาวก็อยู่ที่โรงพยาบาลเสียแล้ว...

เธอนอนอยู่บนเตียงในห้องฉุกเฉิน ข้างๆ คือพยาบาลสาวที่ส่งยิ้มมาให้ตอนที่เห็นว่าเธอฟื้นแล้ว จากนั้นอีกฝ่ายก็เริ่มซักถามประวัติของเธอ มีคุณหมอในแผนกฉุกเฉินเข้ามาตรวจเธอในเวลาต่อมา ก่อนจะถามว่าเธอมีญาติพี่น้องที่ไหนหรือไม่ที่จะช่วยจัดการเรื่องการเข้ารักษาตัว พอเธอปฏิเสธจึงได้ส่งต่อให้เธอไปทำเรื่องต่อเองได้เพราะเห็นว่าอาการของเธอดีขึ้นมาแล้ว จากนั้นจึงให้เธอไปนั่งรอผลตรวจเลือดและรอเข้ารับฟังผลอีกครั้ง

อุรัสยารอไม่นานก็ถึงคิวของเธอ

เมื่อคุณหมอวัยกลางคนพบหน้าเธอก็ส่งยิ้มอ่อนโยนให้ เขาเปิดดูผลการตรวจเลือดของเธอจากนั้นก็เริ่มอธิบายค่าต่างๆ ของผลเลือดให้เธอฟัง จากนั้นจึงสรุปอาการของเธอพร้อมกับรอยยิ้มว่า

“ยินดีด้วยนะครับ ตอนนี้คุณตั้งครรภ์แล้วครับ ยังไงหมอจะส่งต่อเคสของคุณให้กับหมอสูติฯ นะครับ”

“คะ” อุรัสยาถึงกับหน้าซีดเผือด เลือดในตัวเธอเวลานี้ราวกับจับกันเป็นก้อนน้ำแข็ง “จริงเหรอคะคุณหมอ”

หญิงสาวถามออกไปด้วยน้ำเสียงเบาหวิว หัวใจเธอแทบจะหยุดเต้นกับความจริงที่เพิ่งได้รับรู้นี้

เธอท้อง...

เธอรู้ว่าตัวเองท้องหลังจากที่เพิ่งหย่าขาดกับคนเป็นสามีมาหมาดๆ นี่นะ

ก้อนสะอื้นแล่นตีขึ้นมาจุกในลำคอของเธอ อุรัสยาไม่คิดเลยว่าชีวิตเธอจะเดินมาถึงจุดนี้

ซิงเกิลมัม...

เธอไม่คิดมาก่อนเลยจริงๆ ว่าคนอย่างเธอจะมีลูก และ...เธอจะเลี้ยงลูกเพียงคนเดียวได้ยังไง

หญิงสาวได้แต่ถามตัวเองอย่างหดหู่ ขณะที่ก้ทหน้านิ่งในยามที่ฟังคุณหมอวัยกลางคนพูดอะไรออกมาอีกสองสามประโยคก็ไม่รู้

เธอควรกลับไปหาพยัคฆ์แล้วบอกเขาเรื่องนี้ดีหรือไม่

ทว่าในช่วงเวลาที่กำลังลังเลอยู่นั้น อุรัสยาก็นึกได้ว่าพยัคฆ์ต้องโกรธมากแน่ๆ และคงเกลียดเธอมากกว่าเดิมที่ทำให้เขาต้องติดอยู่กับเธอต่อไปอีกพักใหญ่ อย่างน้อยก็เป็นปีถ้าเธอบอกเขาเรื่องลูก และนั่นทำให้แผนการแต่งงานใหม่ของเขากับคนรักต้องเลื่อนออกไป

ในเมื่อเขาก็ไม่รักเธอ...แถมอนาคตเขาก็จะมีลูกเป็นของตนเอง มีครอบครัวที่มีความสุข ทว่าอุรัสยาไม่เหลือใครอีกแล้วบนโลกใบนี้ เงินทองเธอก็มีเหลือเฟือ เธอจะเลี้ยงเด็กคนเดียวไม่รอดเชียวหรือ

พอถามตัวเองได้อย่างนั้นอุรัสยาก็ตัดสินใจเด็ดขาดที่จะไม่บอกพยัคฆ์ว่าเธอท้องลูกของเขา เลือกจะเก็บงำให้มันเป็นความลับให้นานที่สุด และเมื่อเงยหน้ามองคุณหมอวัยกลางคนตรงหน้าอีกครั้ง ก็พบว่าหมอมองหน้าเธอยิ้มๆ และไม่ได้พูดอะไรนานแล้ว พอเห็นว่าเธอสนใจเขา คุณหมอก็ยิ้มอ่อนโยนให้เธอ รอยยิ้มนั้นทำให้อุรัสยาไม่อาจกลั้นน้ำตาได้อีกต่อไป เธอปล่อยให้มันไหลรินลงมาอย่างเงียบงัน ขณะที่คุณหมอทำเหมือนไม่เห็นอะไรแล้วค่อยๆ เอ่ยกับเธออย่างอ่อนโยนว่า

“ยังไงจะทำเรื่องฝากครรภ์ไว้เลยไหมครับ แล้วหมออยากให้คุณแม่ระวังในช่วงนี้ นี่เป็นข้อปฏิบัติสำหรับคนท้อง...”

อุรัสยาปาดน้ำตาออกลวกๆ ขณะที่ตั้งใจรับฟังคำแนะนำจากคุณหมอ หลังจากนี้เธอมีอีกชีวิตต้องดูแลแล้ว จะมามัวอ่อนแอเสียใจไม่ได้

หลังจากนี้ถึงเวลาที่เธอจะรักตัวเองให้มากขึ้นแล้ว ส่วนความรักที่มีให้พยัคฆ์... อุรัสยาก็หวังว่าสักวันหนึ่งมันจะจืดจางลงจนเธอไม่รู้สึกอะไรกับเขาอีกต่อไป