อุรัสยารีบผ่อนลมหายใจให้ราบเรียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ในทันทีที่รู้สึกว่าพยัคฆ์เข้ามาในห้องนอนและนั่งลงบนที่ว่างข้างๆ ตัวเธอ หญิงสาวทำเป็นหลับ หวังว่าพยัคฆ์จะไม่ก่อกวนอะไรเธออีก แต่การทำอย่างนั้นกลับยิ่งทำให้เธอเกร็งมากขึ้น เมื่อรับรู้ได้ว่าร่างสูงใหญ่ของคนข้างๆ เอาแต่จ้องมองเธออยู่อย่างนั้น จนกระทั่งหญิงสาวแทบจะทนไม่ไหว แสดงตัวออกไปอยู่แล้วว่าเขาเป็นอะไรไป อีกฝ่ายก็เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มราบเรียบออกมา
“อุ้ม นอนหรือยัง”
“...”
อุรัสยาเลยไม่ยอมตอบ แต่กลับแกล้งทำเป็นกลับต่อไป เพราะอยากรู้ว่าพยัคฆ์จะพูดอะไร หรือจะล้มเลิกความตั้งใจแล้วเข้านอนเสียที
ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างแรก เพราะชายหนุ่มเอ่ยต่อมาว่า
“อุ้ม...ฉันขอโทษ”
“...”
“จะไม่บอกว่าที่ทำลงไปเป็นเพราะเมาหรอกนะ”
“...”
“ฉันตั้งใจนั่นแหละ ก็...” เขาเงียบไปนิด พลอยทำให้ใจคนฟังเต้นตึกตักตามไปด้วย เพราะลุ้นว่าชายหนุ่มจะเอ่ยอะไร “.
