“น้องอิ๊งต้องห้ามลืมนะ ต้องช่วยกันนะคะลูก”
พยัคฆ์กำชับลูกสาวตัวน้อยด้วยสีหน้าท่าทีจริงจัง ขณะที่เด็กหญิงพยักหน้ารับอย่างแข็งขัน
“ได้ค่ะคุณพ่อ หนูจะบอกแม่อุ้มตามพ่อเสือบอกทุกอย่างเลย!”
พ่อเสือยิ้มกว้าง แล้วคว้าตัวลูกสาวเข้ามากอดรัดแน่น ฟัดแก้มนิ่มๆ อยู่ครู่หนึ่งอย่างเอ็นดู แล้วจึงปล่อยตัวลูกสาวที่ตอนนี้กลายเป็นสมุนน้อยหมายเลขหนึ่งของเขา ติดกันเป็นตังเมเสียจนอุรัสยายังหมั่นไส้ บางครั้งเธอถึงขั้นมาปรามเขาให้เขายั้งมือบ้าง อย่าตามใจลูกไปเสียทุกอย่าง เธอบอกว่าเธอรู้ว่าเขารู้สึกยังไง ที่ทำไปอย่าคิดว่าอยากชดเชยย้อนหลังเพราะรู้สึกผิดที่ไม่ได้ดูแลลูกตั้งแต่เธอท้อง ซึ่งพยัคฆ์ได้แต่รับคำเสียงอ่อย เพราะที่อุรัสยาพูดมานั้นถูกต้องทุกอย่าง นอกจากรักแล้ว ที่เขาตามใจลูกสาวก็หวังชดเชยที่ไม่รับรู้ว่าเขามีน้องอิ๊ง ไม่เพียงชดเชยให้ลูก ยังชดเชยให้ความรู้สึกผิดในใจตนเอง
แน่นอนว่าถึงจะรับปากอย่างนั้น แต่พยัค
