ชายหนุ่มได้แต่กระหน่ำพูดแต่หรือว่าในใจซ้ำๆ ตัวเขาเองก็ชักมือไม้สั่นตื่นเต้นไม่แพ้กันเมื่อคิดถึงความเป็นจริงนี้
คุณพิมพ์พรรณมองท่าทีของลูกสะใภ้แล้วอยากจะหัวเราะ ก่อนจะรีบย้ำอีกครั้งทันที
“ไปๆ รีบไปตรวจกันเลยไป”
“...”
“ตื่นเต้น...” คราวนี้ผู้สูงวัยกว่าคล้ายกับพูดกับตนเองมากกว่าจะพูดกับลูกชายและลูกสะใภ้ “เผื่อจะเป็นข่าวดีแม่จะได้อุ้มหลานแล้ว”
“หา!”
พยัคฆ์ได้แต่ร้องออกมาอย่างตกใจ กระโดดลุกจากเก้าอี้ทันที พร้อมกับมองอุรัสยาเขม็ง สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นสุดๆ และยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่เมื่อแม่ของเขาเร่งเร้ามาอีกครั้งว่า
“เร็วๆ รีบไปตรวจกันเลย แหม...เหมือนมีอะไรมาบอกใบ้แน่ๆ ช่วงนี้ยัยอิ๊งก็เอาแต่ถามหาน้องทั้งวันว่าเมื่อไรจะได้ ตอนนี้ได้แล้วแน่ๆ เลย”
“แม่ ผม...”
พยัคฆ์สมองตื้อตันไปหมดชักคิดอะไรไม่ออก ขณะที่อุรัสยาได้แต่ยืนนิ่งไม่แพ้กัน เพราะพอคิดไปแล้วอาการที่พยัคฆ์เป็นนั้นเธอก็เคยเป
