“เอ๊ะ คุณเอยก็ลืมโทรศัพท์ไว้นี่” มาริสาพูดออกไป แล้วหยิบโทรศัพท์ตรงเบาะนั่งของสโรชาขึ้นมา จนข้อความบนหน้าจอที่ค้างอยู่เด้งขึ้นมาจนมาริสาตกใจ
“พี่รามกับคุณเอยมีอะไรกันจริงๆด้วย” มาริสาพูดแล้วถือวิสาสะกดอ่านทันที เพราะอยากจะให้แน่ใจว่าสโรชากับพี่ชายของเธอมีอะไรกันจริงๆ
“ทูนหัวของบ่าว” มาริสาอ่านชื่อของคนส่งที่เป็นรูปของพี่ชาย แล้วยิ้มขำๆกับชื่อที่สโรชาตั้งให้กับพี่ชาย ก่อนจะเปลี่ยนใจไม่อ่านเพราะแค่นี้ก็พอจะเดาได้แล้ว
“แบบนี้ก็เข้าทางริสาสิคะ งานนี้คุณเอยได้เป็นพี่สะใภ้ของริสาจริงๆแล้วล่ะค่ะ” มาริสาเอ่ยพูดก็เอาโทรศัพท์ของสโรชาวางไว้ที่เดิม ก่อนจะปิดประตูรถแล้วเดินออกไปหาพีรพลที่รอเธออยู่
ด้านรามีนที่เห็นสโรชาอ่านแล้วไม่ตอบก็ฉุนหนักจนกำโทรศัพท์แน่น ที่สโรชาไม่ยอมตอบข้อความของเขา
“สโรชา เธอคิดจะปั่นหัวฉันใช่ไหม” รามีนพูดไปก็ขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน ก่อนจะลุกพรวดออกไปเข้าห้องประชุมด้วยอารมณ์ค
