ใจร้ายให้ตายก็รัก

รังแก

"พี่นนท์ อย่าทำพราว ขะ ขอร้อง"

ร่างบางเอ่ยด้วยเสียงสั่นเทากับการที่ร่างสูงคุกคามเธอในตอนนี้

เธอไม่อาจสู้แรงของผู้ชายตัวสูงใหญ่แบบนี้ได้ แม้จะพยายามส่งเสียงร้องห้ามแต่มันกลับเบาเหมือนเป็นเสียงกระซิบ

ริมฝีปากร้อนของเขาทาบทับไปตามส่วนเนื้ออ่อนบริเวณทรวงอกของหญิงสาว ร่างเล็กห่อกายด้วยความสยิว มือหนาฟ้อนเฟ้นอย่างหมั่นเขี้ยว

"หอมมาก คืนนี้ให้นนท์รักขวัญนะ นนท์ไม่อยากอดทนอีกแล้ว นนท์ปล่อยให้ขวัญเป็นของคนอื่นไม่ได้"

ชายหนุ่มกระซิบเสียงแหบพร่า เขามัวเมาจนแยกไม่ออกว่าเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าที่กินลงไปหรือจากร่างกายหวานๆของคนใต้ร่างกันแน่

ร่างบอบบางของเธอโดนเขาลอกคราบจนหมดตัว ผิวกายอายจะแดงระเรื่อไปหมด มือเล็กสองข้างโดนจับตรึงไว้รวมทั้งขาเนียนสวยที่โดนชายหนุ่มกดไว้ด้วยต้นขาแข็งแรง

ดวงตาคู่สวยมีหยาดน้ำตาไหลลงมาเปรอะเปื้อนบริเวณหางตา

เธอจะไม่เสียใจเลยถ้าเขาจะคิดว่าเป็นเธอ พริบพราว สาวน้อยข้างบ้านที่แอบชอบเขามาตลอด แต่ที่เขาพร่ำเพ้อออกมา เขาคิดว่าเธอคือผู้หญิงที่ชื่อขวัญ

มือหนาของธนนท์ไต่วนลงไปที่แก่นกลางความเป็นสาว เขาลูบไล่ขยี้ในจุดที่ทำให้เธอรู้สึกสั่นสะท้านจนผลิตน้ำหวานสีใสแอกมาเคลือบนิ้วเรียวยาวของชายหนุ่ม

"อื้อ พะ พี่นนท์ หยุดนะคะ"

เสียงร้องห้ามของเธอแผ่วเบาลงเรื่อยๆด้วยความรู้สึกวาบหวามที่เข้ามาแทนที่พริบพราวรู้สึกเหมือนกำลังนั่งรถไฟเหาะที่ค่อยๆไต่ไหลลงมาจากที่สูง เธอรู้สึกเหมือนในช่องท้องหมุนวนไปมา จนเธอมึนงงไปหมดแล้วในตอนนี้

หมอหนุ่มก้มใบหน้าหล่อเหลาเข้าซุกที่อกอวบอิ่มขนาดพอดีมือ ลิ้นร้อนปาดเลียยอดจุกสีชมพูอ่อนสลับซ้ายขวาจนเปียกแฉะและเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มขึ้นตามแรงอารมณ์ของหญิงสาว

เสียงห้ามกลับกลายเป็นเสียงร้องครางแผ่วเบา สองมือที่เคยผลักไสเข้าออก กลับกอดรัด เหนี่ยวรั้งเขาเอาไว้ ให้เข้าใกล้ แนบเนื้แ กับตัวเธอได้มากขึ้น

มือหนาฟ้อนเฟ้นอกอวบ เขาขบเม้มออกแรงกระทำกับยอดอกเธออย่างเมามัน มือร้อนเลื่อนลงหาร่องรัก ก่อนจะหยัดนิ้วกลางแกร่งเข้าไปในรูร่องฉ่ำเยิ้มของหญิงสาว

พริบพราวสะดุ้งสุดตัวกับสิ่งแปลกปลอมที่รุกล้ำเข้ามาในร่างกายของเธอ

"อื้อ...."

คนตัวเล็กร้องเสียงสั่น พยายามที่จะดันมือเขาออก แต่จะสู้แรงคนตัวสูงได้อย่างไร ใบหน้านวลสวยแดงก่ำ มองภาพน่าอายที่เขาขยับนิ้วร้ายเข้าออกมาในตัวของเธออย่าบ้าคลั่ง

ตอนนี้หญิงสาวทำได้เพียงแค่ส่งเสียงครางในลำคอกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน

ดวงหน้าคมมองคนตัวเล็กที่กำลังทรมานกัยความเสียดเสียวด้วยความพึงพอใจ

ร่างงามขาวโพลนบิดเร้าภายใต้แสงไฟด้วยความปรารถนาที่ครอบงำจิตใจของเธอ สักพักหมอธนนท์ก็ดึงนิ้วเรียวยาวออก ก่อนจะจัดการเสื้อผ้าของตัวเองให้พันไปจากตัว

มังกรร้ายของเขาตื่นแล้ว มันขยายตัวใหญ่จนเธอขยับกายหนีอัตโนมัติ แต่เขาไม่ยอมให้เธอทำเช่นนั้น มือหนาดึงขาเรียวสวยกลับมา ให้เข้าชิดร่างกำยำที่ต็มไปด้วยมัดกล้ามสวนทางกับความเนิร์ดภายนอกที่ใครต่อใครมองเห็น

ชายหนุ่มสอดมือเข้าไปในข้อพับของขาเรียว ดึงร่างบางมานั่งหมิ่นเหม่มานั่งที่ขอบเตียง

"พี่นนท์ อย่าค่ะ"

"ฉันหยุดไม่ได้แล้ว"

ร่างสูงส่ายหน้าปฏิเสธคำขอของคนตัวเล็ก เขาจับท่อนเนื้อที่แข็งขืนเต็มที่ แล้วเสือกไสไปในรูร่องฉ่ำเยิ้ม เปียกแฉะของเธอจนสุดลำ

"กรี๊ด.......โอ้ย....."

พริบพราวรู้สึกเหมือนด้านในของเธอมันขาดสะบั้นออกจากกัน หญิงสาวเจ็บเหมือนจะขาดใจ เขาเข้าไปโดยที่ไม่อ่อนโยนเลย น้ำตาไหลรินออกจากหางตาคู่สวย ดวงตาแดงก่ำ สั่นระริกอย่างน่าสงสาร

"เชี่ย แน่นสัดๆ ปวดลำxxx"

ใบหน้าชายหนุ่มเหยเกกับความตอดรัดของหญิงสาว

"เจ็บ เอาออกไป พราวเจ็บ"

"ออกไม่ได้แล้ว"

ร่างสูงพูดพร้อมขบกรามหนาเข้าหากันแน่นเพื่อข่มอารมณ์ที่กำลังปะทุจากความคับแน่นของคนตัวเล็ก

มือหนาของชายหนุ่มเริ่มบีบเคล้นอกอวบเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเธอ

ริมฝีปากร้ายขบเม้มซอกคอขาว ไล่วนขึ้นไปจนถึงปากอวบอิ่มของคนตัวเล็ก ลิ้นร้อนเข้าหยอกเย้าเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กของเธอ สองมือเล็กเผลอยกเขาคล้องคอของเขาโดยที่ไม่รู้ตัว

เมื่อเธอเริ่มผ่อนคลาย สะโพกแกร่งของชายหนุ่มเริ่มขยับตัวตนของเขาเข้าออกอย่างช้าๆ

เล็บสวยจิกลงบนต้นแขนแกร่ง มันทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งเสียว สลับกันไปทุกครั้งที่เขาขยับเข้าออก

เสียงครวญครางของคนทั้งคู่ ผนวกกับเสียวเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วทั้งห้อง

เมื่อเห็นว่าเธอเริ่มผ่อนคลาย เอวสอบก็เปลี่ยนจังหวะจากที่ช้าก็ขยับรัวๆอย่างบ้าคลั่ง มือหนาล็อกเอวเล็กของหญิงสาวไว้กันเธอไถลไปตามแรงกระแทก

ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้นพร้อมทำสีหน้าเหยเกจากความเสียวซ่านของร่องรักที่คับแน่นไม่เคยผ่านมือชายมาก่อนของเธอ

ในที่สุด ร่างเล็กก็เกร็งสะท้านไปทั้งตัว เธอโดนเขาจับเหวี่ยงขึ้นไปยังปลายทางสวรรค์ พริบพราวหูอื้อตาลายกับประสบการณ์ครั้งแรก ลมหายใจหอบหนักราวกับผ่านการวิ่งร้อยเมตรมาก็ไม่ปาน

เมื่อชายหนุ่มส่งร่างเล็กถึงฝั่งฝันแล้ว เอวเขายังดุอย่างต่อเนื่องไม่มีหยุดพัก พริบพราวแทบจะร้องกรี๊ดแต่เพียงเธอไม่มีแรง นานหลายนาที ในที่สุด เสียงคำรามราวกับสัตว์ป่าบาดเจ็บของเขาก็ดังขึ้น พร้อมกับความอุ่นวาบในร่องรักของเธอ

ด้วยความเหนื่อยอ่อน ทันทีที่ร่างสูงปลดปล่อยตัวเองได้สำเร็จ มือหนาก็ตวัดร่างเล็กเข้าปะทะกับอกแกร่ง ก่อนจะค่อยๆลูบประโลมเบาๆ เพื่อให้เธอหลับไปพร้อมกับเขาในที่สุด